برای دلم مینویسم که آرام بگیرد. هر روز نزدیک میشوی و دور میشوم. گاهی که دستهای تو را کم می آورم. بغض میکنم ودرنبودتو مهجور میشوم. برگرد برای تو حوا نمیشود این تن. هرچند باز در غیاب تو رنجور میشوم. بگذار تکیه به تنهایی ام دهم بی تو. این روزها عجیب بیاد تو مجبور میشوم. چادری که بوی زهرا میدهد. در هوای کوفه معنا میدهد.

چشمانم مرا از دیدار محتمل تو فریب می دهد. چه تلخ می گذرد روزگار بی تو. جای تو خالی است . تو نبودی که ببینی بهارت چه زیبا و شکوفا شده. تو نیستی ببینی هنوزم غمت تازه و باورنکردنی است. زمستان تو را از من گرفت و من در همین فصل سرد. کسی جای تو را نگرفت. هنوز خالی ام و فسرده. روزی که تو هبوط کردی. برشانه هایم از بوی باران تو. و مرا تا انتهای پرواز فراخواند. با تو مست پرواز شدم.

شب که مي رسد به خودم وعده مي دهم. که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت. صبح که فرا مي رسد و نمي توانم بگويم. رسيدن شب را بهانه ميکنم. و باز شب مي رسد و صبحي ديگر. و من هيچ وقت نمي توانم حقيقت را به تو بگويم. بگذار ميان شب و روز باقي بماند که. دختر پسری با سرعت ۱۲۰ کیلومتر سوار بر موتور سیکلت.

این جاده ها کی به آخر میرسد. تا همیشه تاریخ داغدار توام . ننگ و درویشی و انگشت نمایی و ملامت. تو که تموم تنهاییای من و با عشق پر میکنی تو که یادت مثل آتیش از چشمم از قلبم بیرون میزنه کاش میتونستم کاش میتونستم تنهاییات و که به وسعت کل دنیاست پر کنم. یا مهدی فاطمه و دیگر هیچ. دوری رو از فرهنگ لغاتم پاک کردم. آقا اجازه دل زده ام از تمام شهر. بی تو دلم گرفته از این ازدحام شهر. آقا اجازه دست خودم نیست خسته ام.

تو چطور می گی که من برای تو کم بودم! منی که عاشق ترین عاشق عالم بودم! تو فقط دیده گریون خواستی. من برات قلب پر از خون بودم. آخه تو فقط یه عاشق خواستی. اما من گذشته از جون بودم. تو فقط دست نوازش خواستی. من سرا پا غرق خواهش بودم. تو همیشه در پی بهانه ها. اما من حدیث سازش بودم. آره تو یه دل سپرده خواستی. چه کنم که سر سپردت بودم.

سادگی هایم را خط خطی کن . سادگی را نمی خواهم . پره درده این دل من. وای می خوام بالا بیارم. امشب از شوق نگاهت توی آسمونم. محض این دل بذار امشب این بالا بمونم. هرم نفس های تو میپاشه روی گونه م. منو ببوس که امشب میخوام پیشت بمونم. برای تو ستاره ی من.