پای رفتنم را پیش تو گذاشتم. من فهمیدم ک قلب ها هیچ وقت راه درست رو ب آدم نشون نمیدن. بیا به غار برگردیم! .

زمان از دستم در رفته. حقیقتی بالاتر از مرگ وجود ندارد. روی موج شعر و ترانه. شبهاي پر رمز و راز سح.

مهم نیست که کی هستم و چی هستم و چه کاره ام! اهمیتی نداره که کجا بودیم و کجا هستیم! در سیاهی خودخواهی ها. کارکتر های دست آموز زندگی. کوه با نخستین سنگها آغاز میشودو انسان با نخستین درد. در کجای این فضای تنگ بی آواز . سر می روم از خویش . بدنبال یه لقمه نون! من و ام اس. مستر زیپ و میسیز زیکزاک. چهار ستاره مانده به صبح. نا گفته های من . وقتی بوی کله پاچه .

رفتار من عادی است . قالب وبلاگ گرافیکی جنگل سیاه. که نه فراموش می شوند.

باسلام حضورهمه دوستان عزيزدايي بزرگوارم مرحوم ومغفورشايان شاياني. داغ اين عزيزبسيارسنگين وگران است كه عالم هستيمان درفراق نبودنش سخت جانفرساست. يادش بخيركه شب قبل ازاين حادثه درمنزل ماشامدعوت نميدانستم كه اين شام آخرزندگي اوست. سروران گرامي ودوستان عزيزسعي برآن داريم تامجموعه اي ازبهترين اشعاروي رابه چاپ برسانيم ازدوستان عزيزاگركسي خاطره يااشعاردرج نشده اي داردتقاضامندم كه اين اشعاروخاطرات رابه من ارسال فرمايد باتشكر.

غصه نخور;كنار امده ام با نبودنت. وقتي خدا بدرقه ام ميكرد. جايي كه ميري مردمي داره. تو كوله بارت عشق ميذارم. قلب ميذارم كه جا بدي. اشك ميدم كه همراهيت كنه. و مرگ كه بدوني برميگردي. نمي دانم تو هر دفعه زيباتر ميشوي. تنها يك در باز است براي ورود. ديوارهاي سفيد چشمهايم را ميزند. خاطرات همچون تصاوير به هم پيوسته از جلوي چشمهايم عبور ميكند. گويي دستهايم از فيلم شب قبل از اتفاق اقتباس كرده بودند. چون تو اصلا نگاهم را نميبيني.