به دیواره ی ذهنم تکیه زدی و گاهی روی کاسه ی سرم ضرب می گیری با صدای قدم هایت و از فرط بی حوصلگی گاهی آواز می خوانی در مغزم. مردم این سر دردها را میگرن میخوانن اما من میدانم. در حال ساختن خاطره های ناب هستیم. میخواستم خودکار خوب بفروشم به جوانکی که نگاهش معذبم می کند. و چه دانه هایی که در می داد. آن سرش کلاف گره های کور.

ظ روز دوشنبه ۱٤ آذر ۱۳٩٠. دست هایی که جز ضرورت لمس نشدند. زوم شده روی جزئیات زیبایی که آیا از دل می آیند یا درس داده شده ای! فقط بنویس راست یا دروغ امضا کن. هنوز دلم برایت تنگ می شود. عین دیوانه ها نه! .

نیه منی ئه لای ده ئمشو لیسک نازار خووه ره تاو. هام و شو خیال هه رشو هه م ده نو نه خه فت و هاتاو. چیو خوم مه یخانه جوشم مه ی نیه خه م تو نوشم. خوه زاو ئه ر بیایگه گوشم ده نگی ده ئه زانگی ئمشاو. ده سه ر ئاساره شومارم تا بچوو به لکم میارم. نه ک ده نو بایگه دیارم ئه سر. چه م چیو ئاو لافاو. پر شونه گه ت خیاله بو عه ترت پر ماله. هه ناس و عه ترت خه زاله هه ناسم بری خودای کاو. بی که س و ده ردم گرانه خه م خه س بیکه س کوشانه. تو کوشی پیرت زه مانه که سه گه م بارو خه مت ناو. 8- چه مه ری نه و.