لباسها در آب کوتاه می شوند و برنجها دراز. در درازای زندگی لباس باش و در پهنای زندگی برنججججج. برای داشتنش با قسمتت جنگیدم. خط و نشان جهنمت را به رخم کشیدی. که جهنم تر از نبودنش سراغ ندارم. گاه زندگی را سرسری بگیر و بگذر. همین که غرق می شوی. پس می زند تو را. همه برایم دست تکان دادند. کم بودند دستانی که تکانم دادند. به حساب خیالبافی ام مگذار. اما ستاره ای دارم در تاریکترین شببببببببببها.

عشق هیچ نمی دهد الا خودش و هیچ نمی ستاند مگر از خودش . 1583;وشنبه ٢ شهریور ۱۳۸۸. ششم شهریور است و دهه شصت. سالروزی که آسمان در غروب غم نشست. نوزادی متولد شد از جنس شب. در جهانی خاموش جایش را گزیدند.

من ان موجم که ارامش ندارم. همنوایی با روایتی قفل شده. با یه شکلات شروع شد. من یه شکلات گذاشتم تو دستش. اونم یه شکلات گذاشت تو دست من. من بچه بودم اونم بچه بود. سرمو بالا کردم سرشو بالا کرد. خندیدم و گفتم من که گفتم تا نداره. گفت باشه تا پس از مرگ. تا اونجا که همه دوباره زنده میشن. یعنی زندگی پس از مرگ. بازم با هم دوستیم تا بهشت تا جهنم. تا هرجا که باشه منو تو با هم دوستیم. اصلا براش یه تا بکش از سر این دنیا تا اون دنیا.

تنهايي رو واسه سكوتش دوست دارم. من باتک تک سلولام حسش میکنم. حتی صدای پاشو هم میشنوم. قدمت سبک ودلت سبز سبز.

این وبلاگ با قدرت پرشین بلاگ.

و کلی دلم برای روزهای دانشگام تنگ شده. واسه اون خندهای مستانه ی شبانه روزی از ته دل. اگه غلط املایی دیدین به بزرگی خودتون ببخشید چون تازه امروز لنز پانسمان رو دکتر از چشمام برداشت! یه خورده تار می بینم .