نویسنده با مدرک کارشناسی ادبیات نمایشی. سپنج رنج و شکنج جناب محمود استادمحمد خوانده شد. نمایشنامه ی جناب محمد چرم شیر خوانده شد.

آغوش مرا محرم آن خرمن گل کن. موی کمرت طاقت این بار ندارد. نشئه ی دگر دارد . غم انگیز ترین چیزی که دیدم.

وبلاگ انجمن فروغ فرخ زاد. هرگز بادی در آنها نپیچید. و دستی در آنها چنگ نزد.

نمیدونم این شعرو برای کی گفتم. ولی مطمئنم برای اولین بار این شعر برای دل خودم نبوده. تقدیم به همه انسان های عاشق. ای آفریدگار صدای گریه با من. بیا که باز اینبار صدای گریه با من. شب و ستاره ها و سکوت خانه با تو. دو چشم اشکبارو صدای گریه با من. به ناله های بیدار صدای گریه با من. میان شب گذاران کسی نپرسد انگار. چه کرد از غم یار صدای گریه با من.

یک شعر از محمد امین دهسرایی نه ساله. شادمان هر جا وزان شد. چشمه ی جوشان بر آمد. در دل صحرا روان شد. شاپرک بر چهره ی گل. گاه پر می کشد پرستو. گاه این سو گاه آن. نغمه ی بلبل هز از گاه. می ر سد از سمت دریا. هم نیش زدی و هم عسل آوردی. غم پشت سر هم از ازل آوردی. زنبور شدی دور سرم می گردی. کم بود هر آنچه راه حل آوردی. هی شعر بگو به درد فردا بخوری. از جام شراب سفره ی ما بخوری.

وقتی رنگ زندگی سرد است. گرمای تو را بیشتر می خوانم. که بهار می ترسد از سرما. همه سراغ تو را از. جای بی نشان تو را. بهار جمعه ۳٠ امرداد ۱۳۸۸ لینک. به جای یک جمله ی رنگی. بهار دوشنبه ٢٦ اسفند ۱۳۸٧ لینک. حس و حال پریدن ندارد. حتی به هوای کوی تو.