دیدی من تعبیرم از عشق تو راست بود. می پرسند منبع الهام شعرهایت کجاست. چشمان تو را نشان می دهم. به جهان خرم از آنم که جهان. تمام جاده هایی که با هم نرفتیم را. تمام خیابانهایی که با تو ندیدم را. تمام کوچه هایی که با تو قدم نزدم را. و باز به این فکر می کنم. بیا ما هم توافق کنیم.

به اندازه ده تای کودکیم. شاه قلبت را راضی کند. برنده حکم تقدیر منم . این را می شود از آخرین پست وبلاگم دانست . گاهی شعرها به گل می نشینند و کلمات بر سپیدی کاغذ نمی نشینند .

دوش رفتم به رهش مست و خراب از باده ی عشق او نه از باده ی ناب. سيزده خط - از گابري ل گارسيا مارکز. دلم برای پاکی دفتر نقاشی و گم شدن در آن. زمین همیشه سبز و ک.

رفتار من عادی است . قالب وبلاگ گرافیکی جنگل سیاه. که نه فراموش می شوند.

امیدوارم سال خوبی واسه همه باشه. سال ها بود که منتظرت بودم. منت سر تقویما گذاشتی و بالاخره اومدی. اومدی تا من بتونم واسه اولین بار تولد بهترین دوستمو توی روز تولدش بهش تبریک بگم. امیدوارم همیشه خنده روی لبات و دنیات پر از عشق و شادی باشه. هرچی که دل شوره داری مال من.

ساده بودم, تو نبودی , باران بود. من آنان را دوست می دارم. رفتار من عادی است! گویی که زیر آب فریاد می زنم! اینجا به جز دوری تو چیزی به من نزدیک نیست! باشگاه مدیران و متخصصان. من آنان را دوست می دارم. من با اشک نزد آنان می آیم. تا آنگاه که قلبشان را می یابم.

واقعا اینکه خدا هست یا نه دوسش داریم یا نه مهم نیست. خب حق داریم دیگه خدا رو نمیبینیم پس حکم وجودیش معلقه. اون موقع که حضرت ابراهیم رفت بتا رو شکست میدونید که چی گفت. گفت از بت بزرگ بپرسید کی بتا رو شکونده. واقعا این الله اگه باما نتونه حرف بزنه خدا نیست.

تقصیر هیچکس نبود مادرم هم سر از کودکیهایم در نیاورد. اشکها هنوز هم بین چشمهای پدرخوانده و پینوکیو فرقی برای امدن نمیگذارند. دنیا گاهی حرفت را انقدر بد میفهمد که با بلندترین صدای کودکانه بگویی دوچرخه میخواهم و ویلچر نصیبت شود. مثل ماه که با هیچ دستمالی از شیشه پنجره پاک نمیشود.