سلام امروز رفتم پیش آقای جعفری. گفتن که این ترم سه تا مبحث جز آزمون ماست دویست تا نکته که خود آقای جعفری نوشته. گفت آسون درمیارم و نباید اذیت شین و همین دویست تا نکته خودش خیلیه و من معتقدم حجم زیاد میلر رو. ترفندهای یک وبگردی حرفه ای. هلال ماه محرم است دلم شکسته غم است.

به همه دوستایی که ممکنه یه روزی بیان و از این وبلاگ دیدن کنن. اینجا خاطرات و حرفای خودم و پانیذ و نمیدونم هر چی که به نظرم جالب بیاد رو مینویسم. باشه که یه دفترچه خاطرات الکترونیکی باشه برای هر دومون. سالی سرشار از لحظات ناب و دل خوش باشد برای همه .

فردا داره به ما لبخند میزنه. روزهای روشن در پیش رو. این فیس بوک و باقی شبکه هاشون. خستگی در کنیم به خدا. این فیس بوک و باقی شبکه هاشون. تکنولوژی خوبه و بده . ولی چقدر استفاده درستش شرطه . این روزا یه جوری شده به نظر میاد تکنولوژیه داره مغلوب میکنه ما رو . دنیا یه جور دیگه ای شده اصن . مردم میخوان حال همو بپرسن مجازی. حال نوشتن نمونده برای هیشکی! سخت تر میشه.

واییییییییییییییییی دقیقا یعنی هرروز بعد از اینکه کامپیوترو روشن میکردم این بود که بیام ببینم این بلاگفا لعنتی درست شده یا نه. امروز تازه فهمیدم که کل ارشیوم پریده بعلهههههههههههه. بچه ها دلم براتون تنگ شده بهم پبام بدین از حالتون با خبر بشم. امروز تازه فهمیدم که کل ارشیوم پریده بعلهههههههههههه.

این نامه من است به دنیا که هرگز برایم ننوشت. سه شنبه یازدهم فروردین ۱۳۹۴. من سال نو تنها بودم. مادرو پدرم از 19 بهمن رفتند آلمان برای جراحی مامانم که وضعیتش دیگه اینجا بحرانی شده بود و دکتر س که مامانم و دید به بابام گفت فقط اگه 2-3 روز دیگه میگذشت این خواب آلودگی و تهوع و گیجی منجر به رفتن به کمای عمیق میشد که دیگه نهایت کار بوده . دوستای مامان و بابام خیلی هوای مارو دارند اما فامیل ابدا! امیدوارم سال خوبی برای هر کی که این پست و میخونه و البته دوستای خوبم باشه .

مرا هزار امید است و هر هزار تویی. 404 لعنت بر آدم بی شعور. میلاد حضرت زهرا مبارک باشه. مامانا و خانومای گل روزتون مباررررررررک.

به انتظار وصل تو تمام فصل ها گذشت. وإ ن ی کاد ال ذین ک ف روا. ل ی زل قون ک. ب أ بصر ه م ل م ا. س م ع وا الذ کر و ی قولون. إ ن ه ل م جنون و م ا ه و إ لا ذ کر. بودن در آغوش مرانه ات. جز تو و عشق تو. ﻋ ﺪ ﺳ ﺑآﻧﻮ و ﺷ ﻠﻤآﻧ خآن. خصوصی های یک نو عروس. خانم یک پسرک دوست داشتنی. تند تند بزرگ می شویم! گمشده در خيابان خاطره ها. آخه من هرچی از خوبیهاش بگم کم گفتم. چقدر به خاطرم صبوری میکنه.

سلام دوتان عزیز و مهربانم. شاید بیام اخبار زندگی رو بهتون بگم اما زیاد نمیتونم بیام. سلام به همه یدوستای گل و خوبم. خیلی خیلی به من لطف داشتید. در حال حاضر خوبم اما روزای خیلی خوووووووب و اوکیی رو نگذروندم. منم با ذوق اومدم بیرون و رفتم خونه.