یک وبلاگ مثل بقیه وبلاگ ها. طرز تهیه ماست و کفیر. هنوزم که میریم اصفهان ازش فرنی می خریم. اینجا هم برای بار اول خیلی خوب شد. اما بار دوم و سوم به اون خوبی نشد. برای ماست زدن اول باید شیر رو جوشوند. بعد تا جوشید و پف کرد زیرشو خاموش می کنیم. در واقع نباید زیاد بجوشه. برای اضافه کردن ماست نقل قول های متفاوتی هست. اما یک سری از بچه ها ماست رو با.

تمام راهها را بسوی جاده ی تنهایی می پویم. و در اضطراب گلبوته های جدایی ,. چشمانم را بسوی صداقت پروانه های شهر عشق , آذین می بندم . به تو فکر می کنم که چگونه در گلزار وجودم , آشیان کردی. و بر تاروپود تنم حروف عشق را ترنم نمودی . پس باورم کن که به وسعت دریا و به اندازه ی زیبایی چشمانت هنوز در من شمعی روشن است . در انتهای غروب , نگاهم را بسوی مشرق چشمانت دوخته ام. تا مگر بازتاب صداقتمان در دستان. روزی که عشق من و تو به گوش خدا رسید .

برای از دست دادنش نمی ترسی. روزی که کارد به استخوانش برسد. کوله بار اندوهش را برمی دارد. بی سر و صدا می رود. بی اراده صدایش می زنی. پا به پایش فصل ها را قدم می زدم. برایش از عشق و دلدادگی می گفتم.

پنج شنبه 94 مرداد 29. خلاصه یه سری از این حرفای شیرین و آرامش بخش و البته کمابیش تکراری بنویسم که البته بخت یار نبود و مجالش نبود . تا اینکه این متن و خبر رو دیدم و به نظرم خودش اونقدر واضحه که بدون مقدمه از سایت نواندیش. نیز هر کدام با نقبی به گوشه.

مے ناے این روزه ا. من از دنیای آدم بزرگ ها می ترسم. از خواب های تازه ام می ترسم.