چند بار نوشتم ولی پرید.

I am getting better and better day by day in every day. بلخره تونستم وبلاگم رو باز كنم. ن ظرات پستهای قبل رو جواب دادم. البته به عیر از اونایی که ادرس ایدی اینستاگرامشون رو دادند. چون باید اولش اونها رو ادد کنم و بعد براشون پیغام بذارم و خودمو معرفی کنم. امیدوارم زودتر فرصتش پیش بیاد. بفرمایید ادامه مطلب بدون رمز.

زندگيم را دگرگون خواهم ساخت با شوق نهفته در وجودم و ايمان ثمره بهنگام لبخند است! سارا بانوي عزيزم سلام. مي دونم كه خيلي وقت نداري بياي اينجا و شايد حالا حالا ها نخوني اينارو اما من هر كاري كه كردم نتونستم برات كامنت بزارم يا حتي برم و كل مطالبت رو ببينم دوستم. كامپيوترم خرابه و با كلي نذر و نياز دارم برات مي نويسم كه يهو وسطش خاموش نشه! خيلي وقت بود كه نيومده بودم وبلاگت . خبر حنابندون و عروسيت شوكم كرد بانو! خيلييي ذوق كردم برات. الهي هر چي غم و ناراحتيه دور باشه از خونه دونفرتون.

کارمند های خصوصی همیشه حاضر در صحنه. من و باران و تو. کارمند های خصوصی همیشه حاضر در صحنه. من و باران و تو. مارپیچ های ذهنی یک جهان سومی. دست نوشته های یک جادوگر. رامونا و سایه روشن ها.

امروز رو قشنگ شروع کردم و امیدوارم امسال یه دریچه جدید به زندگیم باز بشه و شاد بشم واقعا. دلم میخواد یه اتفاق جدید برام بیفته و زندگیم تغییر کنه. برخلاف خیلیها من به عدد سنم توجهی ندارم چون کیفیت بنظرم مهمتر از کمیته. اگه یک روز زندگی کنم و ازش لذت ببرم بهتر از سالیان سال زندگی بدون لذته. با آرزوی روزهای بهتر برای همه. امن ترین جای دنیاست . از تمام عطر های دنیا. تا هوش از سر این همه دلتنگی ببرد.

من می دونم من خوشگلترین عروس دنیا میشم. مهرداد هم خوشتیپ ترین داماد دنیا. تازه غذا و میوه و شیرینی های عروسی ما هم خوشمزه ترین ها هستن. مهمون هامون همه باحال و مهربونن. همه چیز سر وقت خودش انجام میشه. به همه خوش می گذره و همه صحیح و سالم به خونه هاشون برمی گردن با احساسات مثبت و شاد. خدا توی تک تک ثانیه ها با ما باش.

لق شدن و افتادن اولین دندون کیانا. این همه وقته ننوشتم و دلم خیلی تنگ شده بود برای وبلاگ نویسی تصمیم داشتم دیگه اینجا ننویسم اما دیدم نمی تونم از اینجا دل بکنم. سر فرصت میام و خاطرات این چند وقت اخیر رو ثبت می کنم. اسفند و خونه تکونی و کلی حس های خوب.

من و محمد و یک دنیا عشق. خوشبختیم از کفم رفت و رسیدم به نقطهی صفر زندگی. ولی به خاطر پسرم باید شروع کنم هر چند نفسی برام نمونده من سالهای زیادی رو از عمرم به پای زندگیم گذاشتم. پسرم عزیزکم عشقم نفسم سرنوشت بهتری برات میخواستم ولی . بهت قول میدم اون مقداری که دست منه بهترین باشه برات که امیدم فقط به توست مادر. زندگیم از خرداد 94 به فنا رفت و آوارش بامداد 21 تیر ریخت رو سرم.