قدرت از نشان و اسلحه نیست. قدرت از دروغ گفتن میاد. دروغ گنده گفتن و همه دنیا رو همراه خودت بازی دادن. قسمتی از یکی از دیالوگهای فیلم سین سیتی.

نوشته های پراکنده و روزانه من. جنبش ادبیات پست مدرن آنارشیسم. رگ سجده گاهم می زند. قلبم به ریتم رازونیاز می طپد. تن تو سجاده می شود. لب من به صدای بوسه زمزمه می کند. بر تمام پستی و بلندی های تنت. بوی خاک باران خورده می آید. در قحطی آب شیرین زمین. شبنم لب هایت را می مکم. همه دریاها شیرین می شود. فرهاد از کوه پایین می آید. دستم از بالای سینه می لغزد تا بین ران ها. فرهاد لب دریا نشسته است.