و لبخندی بر گوشه ی لبم دوید . بود که از خواب بیدارم کرد . خودش هم یک خواب بود.

میگن باید به دولت پول می داد بهش میگن مالیات نداده بود یعنی اولش گفته بودن نمی خواد نمی دونم کار فرهنگیه چیه نمی خواد بعدش پشیمون شدن و خواست ازش بگیرن اونم نداشت شایدم داشت اما نداد تعطیلش کردن.

نوشته های پراکنده و روزانه من. جنبش ادبیات پست مدرن آنارشیسم. رگ سجده گاهم می زند. قلبم به ریتم رازونیاز می طپد. تن تو سجاده می شود. لب من به صدای بوسه زمزمه می کند. بر تمام پستی و بلندی های تنت. بوی خاک باران خورده می آید. در قحطی آب شیرین زمین. شبنم لب هایت را می مکم. همه دریاها شیرین می شود. فرهاد از کوه پایین می آید. دستم از بالای سینه می لغزد تا بین ران ها. فرهاد لب دریا نشسته است.