اي كه از دفتر عقل آيت عشق آموزي ترسم اين نكته به تحقيق نداني دانست. روزهايي كه بي تو گذشت. و من منتظر تمام آنهايي كه كلمه را دوست دارند. برام مثل یک قرن بود. آسمان بغض كرده ي پاييز و درختان عريان بي پروا! پيام هاي ديگران .

قسم خورده ام ساكت بمانم . پرسشهاي بي پاسخ م را نيز براي دل خود نگاه مي دارم . ياور مهربانم اي آنكه هيچگاه مرا نبردي از ياد قصه گذشته هاي من به چند نقطه چين رسيده است و كسي چه مي داند اين نقطه چين با كدامین كلمات پر خواهد شد . هر چه هست و هر چه باشد ديگر اينجا يا هيچ جاي ديگر در اين مورد چيزي نخواهم گفت . سكوت و باز هم سكوت. منتظر حضور سبزتان هستم .