وبلاگی برای جوانان جویای دین. ای بهترین بهترین ها دستم را بگیر.

خاطرات عمر رفته در نظرگاهم نشسته. یک شام حاضری و سبک. این جمله خیلی حکیمانه بود حیفم اومد اینجا کپی نکنم! یک فنجان چای در بعدازظهر. ل ی ل ی با لی لی. خاطرات عمر رفته در نظرگاهم نشسته.

خانوما و آقایون اینجا دیگه آپ نمیشه. صبر آدم حدی داره . چن وقتیه نمیتونم وارد پیجم بشم و چیزی بنویسم . به قدری کند کار میکنه پرشین که تصمیم گرفتم برم از اینجا. هرچند دلم برای همه ی مطالبی که نوشته بودم تنگ میشه . همه رو تو وب جدیدم لینک کردم. یه سریام که کلا بود و نبودم فرقی نداره واسشون. اصولا نظرات منو نمیبینن تو وبشون تنبیه شدن و دیگه لینک نمیشن.

عرض سلام مجدد و خوش آمد گویی به خودم و تمام دوستان عزیزی که لینک شدن . همگی بودین و دیدین که بوق بلاگ منو تحت فشار گذاشت . و نمیتونستم بیام وآپ کنم . وگرنه من تو خونه خودم نشسته بودم کاری به کسی نداشتم که . مث بچه خوب و آروم چند وقت یه بار می اومدم و یه آپی میکردم و میرفتم . به هر حال بوق بلاگ یه کاری کرد که خودم با پاهای خودم ترکش کنم . امیدوارم با میهن بلاگ دوستای خوبی برای هم باشیم . امتحانامم که تموم شدن و نتیجه شونم بد از آب در نیومد.

دیدن ویرانی عشقی که هنوز در قلبت می تپد. دیدن کسی که هنوز عاشقش هستی اما در چشمانش رنگ عشق را نمی بینی. در ذره ذره ی نگاهش ملتمسانه به دنبال عشق میگردی. رنگ و بویی از تو نیست. و تو مجبوری لبخند بزنی به تمام این بدبختی. همه چیز را یاد گرفته ام! یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم. یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم . همه چیز را یاد گرفته ام! یاد گرفته ام که. تا بخوانی و بفهمی چق.

نه گریه آرامت می کند . نه فریاد آرامت میکند . آنجاست که با چشمانی خیس . رو به آسمان می کنی . ! گاهی تو را بزرگ. می بینم و گاهی کوچک. این تو نیستی که بزرگ. این منم که گاهی نزدیک می شوم و گاه دور .