زندگی قصہء تلخیست کہ از آغازش بس کہ آزرده شدم چشم بہ پایان دارم. نگارش در تاريخ سه شنبه بیست و ششم آبان ۱۳۹۴ توسط ابوالفضل. رسیدن به تو گیرم كه بمیرم. اصلا به تو افتاد مسیرم كه بمیرم. یك قطره آبم که در اندیشه دریا. از من و از خویش برانم. این كوزه ترك خورد! من ساخته از خاك كویرم. بمیرم كه بمیرم كه بمیرم. نگارش در تاريخ جمعه بیست و چهارم مهر ۱۳۹۴ توسط ابوالفضل. این هم نمی شود آقا.

سلام به همه دختراي ناز و خوب وبلاگي. ديروز وقتي خونه رسيدم اولش تا ديدم كلي تحويل و سلام گرم و يكدفعه انگار قات بزنه گفت واقعا كه خسيسي. امروز روز دختره اصلا بروي خودتون نمي يارين. منم كه چيزي برا گفتن نداشتم همچنان به سكوتم ادامه دادم تا شايد اروم شه كه شد. بايد ميرفت كلاس ucmas رفتم رسوندمش و بعد افتادم توي خيابون تا چيزي براش پيدا كنم كه از داشتنش كلي ذوق كنه و اونم خريد عروسك باربي بود.

رادیو را روشن کن و به اخبار ساعت 9 گوش بده . این آخرین پیام من است! ساعت 7 صبح است . قطار ها کیلومترها زیر زمین توی همین ساعت خاص انتظار من را می کشند . انتظار زنی را که باید یک روز از همین روزهای معمولی در ساعتی خاص توی دالان های تاریک ببلعند . رادیو را روشن کن و به اخبار ساعت 9 گوش بده . اخبار مطمئنا خبر زنده گی و مرده گی را اعلام میکند . فقط لطفا قبل از شنیدن آخرین پیام من از رادیو به اولین صندوق پستی زرد نامه بنداز .

گاهی خنده بیخ گلویم را می گیرد آخرش هیچ کس نفهمید ناخوشی من چیست همه گول خوردند. باید جشنی گرفت در سیاهی غلیظ شب. برای حفظ شدن چشم ها یاد گرفتن موها. کنار این همه دلتنگی باید جام جام شراب نوشید. قلب مه گرفته را از حسی ناب پر کرد . و ثانیه های صورتش را آرام آرام تمدید کرد. با بوی گل هایی که یخ زده از لابلای تارهای زمستان. و آهنگی آرام که روی لبهایش می نوازی. حالا شاید چیزی داشت باشی برای قسمت کردن. چیزی به بزرگیه یک دل .

پر است از حرف من و تو. از روی چشم هایت بردار. گوش کوچه تان را بگیر. پرده پنجره را کنار بزن. هرچه از تو گفتم راست بود. از خجالت پشت ابرها پنهان می کند. چین و چروک های صورتم را. روی سرم می نشیند . این تابستان ملال انگیز .

به نام خدایی که عظمتی است یک یک جلوش بی نهایت صفر . برای شفای همه ی بیماران اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم. خدایا هیچ بنده ای رو دست خالی از درگاهت برنگردان. همه ی بیماران مخاطب خاص. دلش که می گرفت جایش معلوم بود. می دانم خدا با توست با همه ی درد های خاموشت. با همه ی ارادتت به اهل بیت و امام حسین علیه السلام. زیارتت قبول و دعایت مستجاب جانم.