راه در جهان یکی است و آن راه راستی است. تنها بود و خسته و زمستانی پیاپی جانش را منقبض می کرد. با او زیستم و تنهاییم را معنا کرد . خودش به هیولا تبدیل نشود .

این اصلا جواب نمی دهد.

من يادم رفت آدرس جديد وبلاگم رو اينجا بگذارم. وبلاگ خاکستر گل سرخ واقع در دامين مينا ۲۴. فقط اومدم دو کلمه بنويسم که وبلاگم رو حذف نکنن. چون با آرشيو اينجا و با قالبش خيلی خاطرات دارم. حيف که يه شبه نابود بشه.

اونقدرها نقطه پررنگی نبودم که بخوام سلام و خدافظی بزنم تنگ این وبلاگ . تصادفا روزی چند لحظه میشه که احساس خوشبختی می کنم . خدا مهربون تر از تعریف و تمجیدهای همه پیامبران و ادیانهاست . یه چیزایی نوشتم شاید زیادی هم خودمونیه . تو ببخش! در حالی که هیچ گهی هم نیست .

از تو شکسته ام که سکوت می کنم. نشانه ای گذاشته ام روی ضریح نامقدسی که دیگر. از کابوس تو که رد می شوم. پای هر نوری که دعا می کنم برای تو. گفتبا وضو که پاک نمی شود. تو که ستاره می پرستی. روز فارغ می شوی از من! عشق را نام این علاقه. باز هم باید قایم شوم حتما. عطر گل هایت را سر کشیدم.

Monday, September 10, 2007. Sunday, September 02, 2007. سری به آخرین می زنم. بی انتهایی آسمان را دلیل می کنیم. گردی زمین را خط می زنیم. هر چه هست را باید گردن زنم. حافظ را می گذارم آخر همه. خدا همه را شفا دهاد.