ابراهیم و آتش و گنجشک.

درسامم که واقعا حجمش زیاد بود از این به بعد میخوام بیشتر بهتون سر بزنم. ظ توسط دختری از جنس بلور نظرات . وای از این دنیای .

و خدایی که در این نزدیکیست . ودر اندیشه من! و من در اندیشه باران. گاهی خیلی راحت به آدم خفگی دست میدهد از آن خفگی ها که آدم را تا پای مرگ هم میکشاند. گاهی آدم نیاز دارد به کسی. به بودنش و به ماندنش! پای کرسی لب به چایی حرف ها و بگو مگوهای ساده. کنارت بنشیند و تو انار دون کنی و او از سرمای زمستان و سختی کار بگوید تو هم با لبخندی پر از امید بگویی خدا بزرگ است. مگر همه چیز پول است! آه آره دیگر لابد است. وچه پیچیده است زندگی کردن! اینطور.

وقتي او آمد درهاي قلبم را به رويش گشودم. و همچون کودکي بي ريا و به دور از تزوير با آغوشي باز پذيرايش شدم. غريبه اي را که فرسنگ ها از من دور بود. او قدم به دنيايم گذاشت اما با سنگدلي شاخه هاي درخت زندگي ام را شکست. بي آنکه حتي از نگاه مهربان باغبان شرم کند. پروردگار مهربانم از آسمان نيلگونش نظاره گر بي وفايي هايش بود. و صداي شکسته شدن شاخه هايم را مي شنيد. اما من و باغبان با محبتم حتي آفتاب و آب چشمه را به روي نا مهرباني هايش. به اين اميد که هم رنگمان شود.

این تنهایی ست که آدم ها را پیر می کند نه گذر زمان. روز مرگم هر که را شیون کند از دورو برم دور کنید. همه را مست و خراب از می انگور کنید. مزد غسال مرا سیر شرابش بدهید. مست مست از همه جا حال خرابش بدهید. بر مزارم مگذارید بیاید واعظ. پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ. جای تلقین به بالای سرم دف بزنید. شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید. روز مرگم وسط سینه ی من چاک زنید. اندرون دل من یک قلمه تاک زنید. روی قبرم بنویسید وفادار برفت. آن جگر سوخته ی خسته از این دار برفت.

حالا که همش تو رویاست بذار دلتنگت بمونم. مرگ بیداری برا من اینو خیلی خوب می دونم. قلب من می گه که هستی اما چشمام می گه نیستی. خیلی سخته باورم شه که تو پیشم دیگه نیستی. بگو که هنوز چشاتو رو به عشق من نبستی. چشم من می گه تو رفتی اما قلبم می گه هستی. مگه میشه تو نباشی تو مثه نفس می مونی. دستای گرمتو کاشکی تو به دستم برسونی. دستم بی تو بی پناه می میرم وقتی نیستی. مگه میشه باورم شه که تو پیشم دیگه نیستی. حالا که همش خیاله بذار دستاتو بگیرم. بذار تو فرض محالم با تو باشم تا بمیرم. که پنهان می شوی گاهی و پیدا می.