فکر کنم اولین بار این اصطلاح رو تو وبلاگ گردی های چند سال پیشم یاد گرفتم. شاید تو وبلاگ کیوان . و امشب آخرین باری است که در بیست و اندی سالگی چشم فرو میبندم هرچند با گلویی دردناک از آنفولانزا .

Stand your ground and fight . Saturday, April 07, 2018. I was still on Ironman High at the end of 2014, and that is when some of the Team Zers convinced me to signup for Antarctica Marathon. I am over the NOVA Humidity and no snow winters, so of course I would go to my dreamland of snow! Would love to race, however the race day is 2 weeks before my due date! Fast Forward,.

تمام عمرم نفرین کردن یک ضعف اخلاقی بزرگ بود. خیلی دلم این نباید را میخواهد. نمیدانم این چیز تا کی توان قانع کردنم را خواهد داشت. انگار همه کابوسهام داره تبدیل به واقعیت میشه.

دست نوشته ای از امیر. 1670;هارشنبه ۱٢ بهمن ۱۳٩٠. مدت هاست که می خواهم از تو بنویسم. بحث روزها و ماه ها نیست. سالهاست که می خواهم کلمات را کنار هم قرار دهم تا کمی از آنچه که از تو در وجودم موج می زند را با تو بگویم. دست نوشته ای از امیر. دست نوشته ای از امیر. تمام پرسه های من .

یه جایی مابین خواب و بیداری. صدای کودمی را میشنوی که دور خانه میدود و فریاد میکشد. چشم ها را میبندی نمی خواهی بیدار شوی. سرت رو تو بالشت فرو میکنی. صدایی مادرانه به فریاد کودکش را می خواند. پتو را محکم روی سرت میکشی. در اتاق آرام باز میشود. دختری ۱۹ ساله را میبینی که آرام پاورچین وارد میشود کیفت را بر میدارد که با آن به دانشگاه برود! سرت را در بالشت فرو می کنی می خندی! خیلی ساده است. اینجا خانه است! و تو در خانه ای. چه قدر دلتنگ همین سر و صداها و خانه بودی.