می نشیند روی شانه گیسوانی بیشتر. هر کسی را دوست داری زودتر گم می کنی. درس خود را بار ها در آزمون پس داده ایم. شک نکن در عشقمان با امتحانی بیشتر. مستی ما را توان جام های تازه نیست. دوستان از دشمنان بهتر خیانت می کنند.

هر چه تقلا می کنند انگشتهایم. با صدایی که مدتی مادرم بود. و مدتی آواز قناری مرده ایی که هرگز نداشتم . طعم شور نی لبک در دهانم. طعم استخوان اسبی قدیمی است. که هنگام گریختن تنها توانست یالش را بردارد. من تنها مهره ایی بودم. که سوخته به دنیا آمد. در خنکای شط و رنجی. که مدام در خانه های سفید و سیاه می چرخد.