اشعار سروده شده یک بازنشسته آموزش و پرورش. بند دل واکن که دل دیوانه است. خاک درگاه در میخانه است. مستان را شمع محفل دل بود. سوختن گر نیست دل را گل بود. دل را نیست زمان و. لیک اندر سینه ها منزل بود. روزی برحسب اتفاق الاغ درچاهی متروکه افتاد. نتوانست الاغ را از چاه بیرون آورد. برای اینکه الاغ زیاد زجر نکشد. همه اهالی روستا سعی کردند . ۱-اینکه بگذاریم مارازنده به گورکنند.

گاهي دلم براي خودم تنگ ميشود. گاهي دلم براي باورهاي گذشته ام تنگ ميشود. گاه دلم براي پاكي هاي كودكانه ي قلبم مي گيرد. گاهي دلم از راهزناني كه ناغافل دلم را مي شكنند مي گيرد. گاهي آرزو مي كنم اي كاش. دلي نبود تا تنگ شود.

جمعی از دوستان هنری چالوس و نوشهر. گفت آن مي نشوم . شاعرانه های ادبی کانون پرورش فکری دیلم. رقص روی سيم های خاردار. من چای تلخ می نوشم شیرینم. کاش می شد نوشت روی نسیم. يه وبلاگ خيلي ساده وخيلي باحال. گروه فرهنگی وهنری صدف استان بوشهر.

ایام خوش آن بود که با دوست بسر شد باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود. از کفم رها شد مهار دل نیست دست من اختیار دل. دل به هر کجا رفت و بر نگشت دیده شد سپید ز انتظار دل. من به حال دل گریه می کنم. دل به حال من خنده می زند. خون دل بریخت از دو چشم من خوشدلم از این التهاب دل. من به حال دل گریه می کنم. دل به حال من خنده می زند. بعد از این ضرر ابلهم اگر خم کنم کمر زیر بار دل. من به حال دل گریه می کنم. دل به حال من خنده می زند. به یاد کسی که عزیزترین بود.

تمامی حقوق وبلاگ اعم از مجازات و پاداش دنیوی و اخروی نیز به ایشان باز میگردد. پس کپی برداری و استفاده از مطالب این وبلاگ با نام و بینام نویسندگان برای همگان آزاد است. برای هر چیز زکاتی است و زکات علم نشر دادن آن است . ۲- شاعرانه و خیال انگیز است. ۴- به نکته و موضوع خاص و مشخصی اشاره کند. به طور مشخ ص نمی توان گفت .

تو و سکوت من و این ترانه ی مغضوب. هوای تلخ دی و آه و ضجه ی سرکوب. و خون خسته دلان خشک بر درخت سیاه. بگو به خاک چه بر جنگل سپید آمد. زمین یخ زده و برگ و خش خش و جاروب. زمین که نه ولی آنجا زمانه شاهد بود. چه نغمه ها که دریدند با ببند و بکوب. جماعتی همه سرگرم قتل و خونبازی. من و تو و دل خونین و عابری مجذوب. شب و نجاست صد جانماز پوشالی. چه افتخار به سجاده ی پر از آشوب. از آن سیاهی شبها چه یادگاری ماند. نوای دشتی باران و رنگ شهرآشوب.