سلام سلام به همه دوستان خوبو عزیزم. دلم براتون خیلی تنگ شده. آره من همون میفا هستم. با این تفاوت که دیگه کمتر از سفرم براتون مینویسم ولی هنوزم روی زمینم و دارم خیلی چیزارو رو زمین میشناسم و پیدا میکنم ولی نه. هنوز گمشدمو پیدا نکردم ولی بوی عطرش به مشامم میرسه. شاید همین طرفا باشه! پس بدونید ناامیدی هنوز معنا پیدا نکرده. خدا همه حواسش به منو توئه.

بعد از این که از شیراز برگشتیم همه خانواده پدری شما یعنی عموها وعمه ها تصمیم گرفتن یه مسافرت کوچولو برن که ما هم باهاشون راهی شدیم . عزیزم چقدر اونجا هم با پسر عموهات خوش بودی و مخصوصا قایق سواری تو دریا . پوست خوشگلت با وجود اینکه من کلی برات کرم ضدآفتاب زدم سوخته بود وتا مدتها برنزه شوه بودی. تولد 3سالگی با تم بره ناقلا. این هم عکسای تولد . این هم کادوی مامانی وعمه مژگان.

تولد این خاطرات از 28 اسفند 1379 شروع می شود. وقتی من کلاس اولی شدم. گربه ی دوست داشتنی من بوپر. آرشیدا فرشته دوست داشتنی من. امیر حسین شیرینی زندگی ما. پارسا فندق مامان و بابا. سعیدرضا امید مامان و بابا. فاطمه عشق مامان و بابا. قصه های ماه وروجک و مامان. مبینا دختر شهر قصه ها.

اهورا در سال 1392! با سلام خدمت همه دوستان خوبمون که در این غیبت کبری جویای احوال ما بودند. قبل از هر چیز در این پست میخوام سال جدید رو به همه ایرانیان و آزادگان تبریک بگم و برای همه مردمان جهان روزهایی پر از سلامتی و شادکامی آرزو کنم. به قول نامه نگاریهای قدیم اگر از احوالات ما خواسته باشید ملالی نیست بجز دوری شما. سالی که گذشت خدا رو شکر سال بسیار پر خیر و برکتی برای خانواده سه نفری ما بود. اول از همه حاجی شدن بابا امیر بود که خیلی ناگهانی پیش اومد.

تقدیم به پسرم که عشق حقیقی را به من نشان داد. سلام به همه دوستای خوبم که با تمام بی معرفتی های من سر می زنند حالمو می پرسن . این روزهای ما پر شده از بدو بدو . ساتیار کوچولوی زندگی ما کلاس اولی شده . و هر روز ما دستخوش اتفاقات تازه و کلی مطالب و موضوعات برای تمرین تمرین تمرین. راستش انقدر غرق شدم توی این روزهای کوتاه پاییزی که گاهی فراموشم میشه من خودم برای خودم برنامه ای داشتم زمانهایی نه چندان دور.

بعد مدتها اومدم تا برات بنویسم. حرف خیلی زیاده و ولی وقت خیلی کم. خرداد ماه امسال خدا بهت یه داداش کوچولو ناز داده و من رو حسابی مشغول خودش کرده. هنوز نرسیدم که وقایع داداشی رو براش بنویسم. تصمیم دارم برای اونم وبلاگی درست کنم بنویسم. محوطه بیرون خانه شادی و ساغر مشغول بازی. ساغر و تارا مشغول بازی.

روزهای قشنگ دردونه های ما. ما بالاخره بعد از مدتها اسباب کشی کردیم . خیلی خسته شده بودیم . این اواخر دیگه با هر کسی که دم دستمون بود دعوا می نمودیم . از بنگاهی گرفته تا صاحبخانه های جدید و قدیم و . خلاصه خیلی سخت گذشت و از همه بدتر هم دوری شما دوستهای عزیز که دلم خیلی خیلی برای تک تکتون تنگ شده بود . امیدوارم این مدتی که ما نبودیم شما همگی شاد و سرحال بوده باشید خوشگلهای دل من . ولی برای اعتماد به نفس بچه هام یک سکوی پرش عالی بود این نمایشگاه .