بی تو نه کار و بار دنیا لنگ میشه. نه بین زمین و آسمون جنگ میشه. فقط این دل بی صاحب منه. باز هم یاد خدا و صبوری. در تکاپو هستم برای بنده مطیع بودن.

شناخته شده زنان در تهران بود که در سال ۱۳۰۱ توسط تعدادی از زنان روشنفکر ایرانی به اهتمام محترم اسکندری. هدف جمعیت نسوان وطنخواه ترویج حقوق زنان. و بهبود شرایط دختران بود. این سازمان نشریه نسوان وطنخواه. در سال ۱۳۱۱ در ایران بود.

از خونه مون بدم میاد. ظ روز شنبه ۳٠ بهمن ۱۳٩٥. اصلا دلم نمی خواد دیگه برای کسی کامپیوترش رو درست کنم. دلم نمی خواد مفت کار کنم. دلم نمی خواد کسی بهم بگه این برنامه چجوری کار می کنه. دلم نمی خواد کسی بهم بگه برنامه نصب کن. دلم نمی خواد راجع به کار کردن با برنامه ها توضیح بدم. دلم نمی خواد اصلا کسی منو به این موضوع بشناسه. حالم بهم می خوره از این موضوع.

ستاره ای که همیشه روشن است. ولی گاهی دیده نمی شود. گاهی پشت ابری پنهان می شود. گاهی خسته است و کم نور میشود. و گاه گاهی جان میگیرد. نور می بخشد و می درخشد. وبه هر کسی که مثل خودش. آری- زندگی مثل ستاره ایست. که گاهی دیده میشود و گاهی. سلام خیلی وقت بود که اینجا رو اپ نکرده بودم. حالا با گذاشتن عکس عروسکام دوباره شروع میکنم. این دو تا عروسکایی هستن که من شبا بغلشون میکنم . بله این یکی رو خیلی وقته دارم.

تقدیم به عشقم که تنهام گذاشت ورفت. اینکه موجودیت و مفهوم پرده بکارت چیست یکی از اسرار جاودانه و نهفته در بدن زنان است. Hymen یا همان پرده بکارت غشایی ا ست که تمام یا قسمتی ازدهانه واژن را می پوشاند. Hymen لغتی یونانی ست به معنای پوست یا پرده که از نام الهه ازدواج و عروسی یونانیان.

ظ توسط رامین و عشقش نظرات . تصمیم گرفتم آخرین مطلب وبلاگ این باشه آخه تو تمامه این مطالب پاک نشون دادمش اما . الان میفهمم دلیله خنده هایی که وقتی زنگ میزدو من به جاش زارزار گریه میکردم .

گر ماه بودم به هرجا که بودم سراغ تورا از خدا می گرفتم وگر سنگ بودم به هرجا که بودی سر رهگذار تو جا می گرفتم اگر ماه بودی به صد ناز شاید شبی بر لب بام من می نشستی وگر سنگ بودی به هرجا که بودم مرا می شکستی مرا میشکستی. منبع کد موزیک برای وبلاگ. قالب های فوق جدید پرشین بلاگ. سپس براي شادي روح حضرت حافظ يك صلوات بفرستيد. دریافت کد فال حافظ برای وبلاگ.

یواشکی های زندگیم میس کا. خاطرات یک کهنه عروس ساره. دیوانه دل است دایی جواد. حال من بی تو آرمین. 1662;نجشنبه ۱٥ فروردین ۱۳٩٢. هنوز بعد از گذشت چند ماه نمیدونم از چی بنویسم. امسالم مثل سال های گذشته بود با این فرق که خانواده ما دو عزیز رو از دست داد. چقدر بده که این از دست دادن به هیچ وجه قابل بازگشت نباشه . حال و روز خوبی ندارم.

دل نوشته ها و نانوشته های من! یه مدته خیلی حالم خوبه. خیلی خوشحالم خدا رو شکر. یه نفر وارد زندگیم شده و نجاتم داده. یه موقع هم تنهایی این نیست که دورت آدمی نباشه. تنهایی اینه که یه سری اعتقاد و عقیده و نظر داشته باشی که انتقالش و فهمش به اطرافیانت پارت کنه ! تنهایی اینه که کسی نفهمتت. تورو اونجوری که واقعا هستی نشناسه.