روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست. واندر طلب طعمه پر و بال بیاراست. بر اوج فلک چون بپرم -از نظر تیز-. گر بر سر خاشاک یکی پش ه بجنبد. جنبیدن آن پش ه عیان در نظر ماست. بسیار منی کرد و ز تقدیر نترسید. بنگر که از این چرخ جفا پیشه چه برخاست. بر بال عقاب آمد آن تیر جگر دوز.

پراکنده هایی از روزها و شبها. دانی که به دیدار تو چونم تشنه. هر لحظه که بینمت فزونم تشنه. من تشنه ی آن دو چشم مخمور توام. عالم همه زین سبب به خونم تشنه . در آن لحظاتی که خودآگاه کنار می رود و ناخودآگاه اختیار همه چیز را به دست می گیرد. دقیقه هایی که فاقد زمانند و جدای از مکان. فرداست دوباره تکرار آن روز شگفت. لبهای مرا آتش حسرت بگداخت.

شب در کارنامه سیاه زندگی خود چه کرده است که افتخار گرفتن این همه ستاره را دارد. دوست داشتن هم یه چیزی مثل پروانه است. یه پروانه رو با دستات می گیری. بعدش میخوای ببینی که زنده هست. دوست داشتن هم یه چیزی مثل پروانه است.

داشتم The Social Network رو نگاه می کردم. من دچار یاس فلسفی شدم. این فیلم راجع به بنیان گذار فیس بوک مارک زکربرگه.