بیابان را سراسر مه گرفته است. چند سال گذشت من هنوز زنده ام. یک فنجان قهوه ی اسپرسو سفارش داد که تلخ ترین نوع قهوه است . آن وقت ها حتا در مورد تلخی قهوه ی اسپرسو و شباهتش با مزه ی زندگی هم صحبت کرده بودند. نگاهی انداخت به زوجی که در میز کناری آرام آرام با هم حرف میزدند . لبخندی روی لبش آمد . چقدر با احساس و شمرده شمرده و عاشقانه! دوباره به خیابان نگاه کرد .

وبلاگ پاییز بارانی به سایت شخصیام انتقال یافت و. عنوانش به ماوراء تغییر کرد. در پس زمينه ذهن ۱. این وبلاگ با قدرت پرشین بلاگ.

دلتنگ دل کندن از تموم دلتنگی هايی هستم که يه عمر بال پرواز منو بسته بودن . دلم می خواد يه عطر نو فضای غمزده دلم رو پر کنه . ديگه نمی خوام عاشقت باشم . عاشق ياسی که تو باغچه دلم نيست . عاشق ياسی که عاشق يه باغ ديگه اس . هميشه دلم می خواست پرواز کنم . ولی به بالهای آسمونيم رنگ خاک زده بودم تا پرواز کوتاه تو چشم نواز تر بشه . تو یه مسافر بودی . یه مسافر خسته دنبال یه خلوت امن .

زندگی ام به هم ریخته بود. به هم ریختگی اش بیشتر از این حرف هاست که بشود نوشت. بیشتر از دو ماه می شود که ننوشته ام. یک ماه خود خواسته بود و بقیه را هم زندگی برایم خواست. تصمیمم بر این بود که دیگر ننویسم. عزیزی کمکم کرد تصمیم بگیرم دیگر اینجا ننویسم. به هزار و یک دلیل که بماند برای خودم.