امشب هوای پنجره زیر و زبر شد. با دیدنت رؤیای من افسانه تر شد. می دیدمت می رفتی از دور و ندیدی. اینجا کسی با خواب تو آسیمه سرشد. شب قصه بودی و مرا تکرار کردی. وقتی پریشان خواب من آشفته تر شد. گفتی که باید برکنی از ریشه این عشق. تک یادگاری من از تو یک تبر شد! سردی دی ماهی تو آخرثمر داد. تا در جوانی دختری پیرانه سر شد. دیگر نه دیداری به جا نه شب چراغی. شاید که عشقت از ندیدن تازه تر شد. این فاصله هرچند دورت کرده از من. تو بامنی حتی اگر بی تو به سر شد. دلتنگ من حتی نشو یک لحظه در یاد.

روزهایش همه درگیر جهان بینی شد! بغض هایش همگی مایه ی بدبینی شد! رفت عاقل شود و شاد بماند اما,. جبر حاکم شد و حسش همه تلقینی شد! دل بیچاره شکست از دل سنگ بعضی,. جنس قول همه ناخواسته که چینی شد. عشق پر زد که به مهتاب رسد اما حیف,. عصر آهن شد و دنیا همه ماشینی شد! هرکه آمد غمی از دوش زمین بردارد,. رفت مکتب زد و آموزگر دینی شد! گوش آدم کر و قلبش ت لی از سنگ شد و,. آنقدر دوری از من و بیگانه ای که من. نرو از خانه ای که من.

در مقبره ای خانوادگی دفنش کردیم. و بعد هر چه گشتیم. هر چه می گردیم -. جز رد پنجه هایش در لحظه های آخر. سال هاست در مقبره ای خانوادگی. دست های حسرت را به مهربانی می فشاریم. و قدمی بر نمی داریم. که زندگی را ناخواسته لگد نکرده باشیم .

سال هزار و سیصد و بعد از تو . دلم که بگیرد شعر میگویم. اولین ترانه ی سال 94. انجمن ادبی شاعران جوان کرمانشاه. شعر- ادبیات - جامعه شناسی ادبیات. آخرین سوژه ی عکاس جوانی شده ام! باعث و بانی ترس و نگرانی شده ام! بی تو با آنقدر بیابان به بیابان گشتم. از این ویژگی بیزارم! .