تقدیم به تمامی زنان عاشق سرزمینم. من دیگه به وبلاگ پرشین بلاگم دسترسی ندارم. خواستم بگم ازین به بعد همینجا باهام در ارتباط باشین. اگر رمزی خواستین بدین یا من چیزی نوشتم بیاین همینجا. البته که خیلی سوت و کور شده این بلاگستان ولی خوب بازهم یه راه ارتباطیه باهاتون که دلم نمیخواد از دست بدم. خلاصه آخر هفته هم یه تولد خانوادگی گرفتیم که طبق معمول بابا کیک و سپیده هم یه قاب کار دست .

اومدم اینجا کمی حرف دلمو بزنم شاید آروم بشم.

بعضی روزها مسیر نصرت تا میدان توحید را پیاده طی می کنم. جنب بیمارستان امام خمینی همیشه چادرهایی برپا می شوند که از شهرستان بیمار خود را آورده اند و منتظر درمانش هستند. خدا همه بیماران را از بند بیماری برهاند.

تو کاری با دلم کردی که فکرشم نمی کردم. به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد. وبه مجنون وبه لیلا شدنش می ارزد. می لرزم آتشفشان آغوشت را بهارم کن. شعر ها گوش شنوا می خواهند. حالا که برای شنیدن گریه هایم گوشی نداری. کاش آهنگ ساز خنده هایم بودی.

از تو گلایه ای نیست. زان ناله و زان اشک. همه اون چیزی که توی ذهنمه. وقتی می خواستم این هاست جدید رو بگیرم یکی از دوستام گفت هاست ارزون نگیر که همش دردسره! اون موقع توجه نکردم به این حرفش! اصلا سایت من مال این حرفا نبوده که بخواد حمله داشته باشه! ایرانسل هم ک.