موهاي من هرروز بر بلنداي خيال تاب ميخورد. درگيري فكريم اين روزا يكم بيشتره. شايد به همون علت سندروم ورود به سي سالگي باشه! هرچيزي حداقل واسه چنددقيقه فكرمو مشغول ميكنه. هي ميجورمش اما چون نوع كارم يادم داده سعي كنم بيخيال بشم بعد يه مدتي جوريدن به بهترين نحو بيخيالش ميشم! هرروز وقتي ميرسم محل كارم خودمو براي يه روز كاري پرهياهو و پيش بيني نشده آماده ميكنم.

شدم ارشیو همه چیز ارشیو شده کاش این صفحه بیشتر از ارشیو اپ داشت مثل روزگاری که گوشی بود. و صدایی و هم صدایی. زنی که کودکی در او نهان شده. زنانی که با گر گها میدوند. فکرقاشق زدن یه دختر چادر سیاه. با من از مهر سخن بگوئید. با همه دور از همه. این ها را نمی گویم.

عید 94 و هم اتاقی. اگه تو ثبت نام نکنی من دفترچه میخرم و تو مجبور میشی بری امتحان بدی! بعضی آدم ها وارد زندگیت میشن تا در نهایت دوستی صمیمانه و خالصشون تو رو به سمتی هل بدن که سرنوشت از پیش برات رقم زده . و من بالاخره فارغ التحصیل شدم! دلم براش میسوزه. خدایا عمر زیاد به آدم نده! اصلا دلم نمیخواد جای این آدم باشم.