بیا و ناگهانی دفترم را از زیر دستم بکش و بخوان .

دستنوشته های یک گیله مرد. می دونم غیبتم خیلی طولانی شده ولی هنوز کافه چکش نفس می کشه. از لطف همه تون ممنون. کمی درگیر کارهای مختلف بودم ولی به زودی بر می گردم.

امروز ترا دسترس فردا نیست. و اندیشه فردات بجز سودا نیست. ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست. کاین باقی عمر را بها پیدا نیست.

گاه نوشته های من! دسامبر 20, 2014. همه فکر میکنن چون با بچه ها بازی میکنم خیلی باهاشون خوبم ولی واقعیتش اینه که اونا با من بازی میکنن و من باهاشون حال میکنم. اینجوری باعث میشه از تمام قالب هایی که واسه خودم ساختم بیرون میام و میشم یه پسر کوچولو که فقط اون لحظه داره بهش خوش میگذره. آدم اگه رویا نداشته باشه به هیچی نمیرسه.

هر روز پنج دقیقه توی ذهن انسان هست که میتونه اون رو یک فیلسوف کنه. اونوقت با اعتماد به نفس به خودم بگم ایرانسله. من نمی دونم اونی که این عبارت.

بر نارفیقان شرم باد! بر نارفیقان شرم باد. الحق که جانا سخن از زبان ما میگویی! دندان شک.