دور میدان امام خمینی اول خیابان شریعتی وقتی اولین بار ببینمت. سفره خونه ی نزدیک گنجنامه وقتی جلوم نشسته باشی. رفتن زیر آبشار و خیس شدن و از رو سنگ ها پریدن. کتیبه های گنج نامه رو خوندن و ژست های آنچنانی گرفتن. نوشیدن چای روی بالاترین تخت های سفره خانه ی گنج نامه. دیر رسیدن به جلسه رونمایی کتاب. آرامگاه باباطاهر و آواز نی و دوبیتی ها. بستنی خوردن و سر و کله زدن تو با بچه های پونه. خنده های دوست داشتنی و زلال بودنت مثل بال زدن شاپرک ها رو پوست آب. همه این ها یه دختر دیگه بود.

من متولد این ماه دوست داشتنی ام متولد همین هفت مقدس همین. و الان وارد میشم به سن بیست و. خودمو که نگاه میکنم به خودم که بر میگردم خیلی شبیه نیستم به سن واقعیم. البته هیوا دیروز بهم تبریک گفته بود! صدیقه دوستم و چشم آبی و الان هم دکتر . میدونم دست کم تا خود فردا نزدیک کلی آدم بهم تبریک میگن. نمیدونم خوشحالم یا ناراحت یه حس خاصی که نمتونم وصفش کنم.

پولم را بده آواز سر کنم. روز های نفس گیر و جان فرسای تابستان در راه است انگار. روز هایی که سخت و سخت تر میشوی. روز هایی که به خود میپیچی و بیش از پیش می ایستی. روز های زجر و رنج و. روز های تکراری و جا مانده در گل و لای تاریخ. روز هایی که تو دیگر خودت نیستی. تو دیگر هوای خودت بودن را هم نداری. هفتمین سپیده دم از دومین ماه بهار تو را به ارمغان آورد. بیست و چند سال از آن روز میگذرد. بیست و چند سالی میشود که ریز و درشت لحظه ها را در برگرفته ای. بهار بوی تو را گرفته است. هفتم بهشت اردی یعنی تو.

جیک جیک های آخر فروردین. بهار هر جا که باشی قشنگه. روزهای ساده اما دوست داشتنی. مرغ من در دوردست نه چندان بعید می خوانه! مرغ من یه مرغیه که من تا حالا ندیدمش و یک جاهایی تو کوچه موچه های نزدیک شرکت رو یه درختی انگاری لونه کرده باشه! کلاغ نیست و وقتی قارقار می کنه انگار دهنشو یه عالمه باز کرده باشه و تو حلقش معلومه! من خیلی صداشو دوس دارم! از وقتی اومدم به این شرکت رفیقمه و هر وقت می خونه من از دوردست اون باهاش حرف می زنم! البته یک مقداری خیسش هم کرد! وقتی پیششم یه م.

پیله ام پاره شد ولی پروانه قشنگی نشدم! پروانگی هایی که از نو شروع می شوند . تنها مثل علیرضا شیرازی . به حسرت رویایت که بر تن کفی ام . اه اصلا امشب خر است همین لحظه 2. این شعرها آخر مرا به قتل می رسآنند . وسط بکر شعرهایت که آرام آرام میآیند روی کآغذ. یکهو چند قطره ی وحشی خون بیفتند روی معصومآنه ی شعرهات! از صب.

برای کسانی که عشق برایشان معنادارد. من برای دوست داشتن فقط خواستنت را میخواهم. پدر معتادم برای همین پولی که پیش توست مرا یک شب به دست صاحب خانه مان سپرد. خدایا چقدر میگیری که بگذاری شب اول قبر قبل از اینکه تو ازم سوال کنی. و طعم زیبای بودن را هر کس با نوش و هوش خود عیش میکند. و من هستم در این چند گام مانده تا انتهای زمانم. و شاید تو ندانی که من هستم.

معذرت خواهی از داداش حمیدرضا. سلام این چند روز که فرهاد هست ترجیح میدم پیش اون باشم تا بیام روم. خواهش میکنم تموم کلمات دیشب رو یه شیفت دلیت کن. از آهنگ عاشقان تااااااااااااااااااااااا خسته ای و . دلم یاد اون روزا رو کرده .