به دنبال رهایی از قفس- نمایش ترومن. همه چیز در درون توست. همه کامنت ها به جز کامنت های تبلیغاتی و خصوصی تائید می شن. یکدانه ی سرزمین ذهن ها. بر سبزهشور این رود بزرگ. مجله علمی-اینترنتی سه سیب سرخ.

برای مهربانیت جوابی جز دوست داشتن. بخاطر همه خوبی هات متشکرم. یادش بخیر 3 سال پیش تو این روز روز عروسیمون بود. چقدر خوش گذشت تا 4 صبح بیرون بودیم. خدایی به همه خوش گذشت. شکرت بخاطر این زندگی خوبی که دارم. خدایا ببخش که بیشتر اوقات تو رو فقط بخاطر اجابت. متوجه شدم که اگر بخوایم به چیزهایی که دوست داریم دست پیدا میکنیم. مهم خواستن و ارداه ماست .

اضافه کاری های یک خودکار قرمز بی رنگ . و به همین زودی نوروز 93! کلی دست خط قدیمی .

مزه ی ترش هشت همه اش مال من است. جمعه هشتم شهریور ۱۳۹۲ فرگل. باید امروز با لبخند گل و گشاد روی صورتت و یک جعبه ی کوچک پاپیون زده در دستت دوان دوان به سمتم می آمدی, باید همین امروز دفترچه ی دوست داشتنی باب اسفنجی را به دستم میدادی و من باید همین امروز صدای قهقه هایم را بالا میبردم,بی تفاوت به آخرین لحظه های ٢١ سالگی,بی تفاوت به هر آنچه که مثل برق و باد میگذرد. جمعه یازدهم اردیبهشت ۱۳۹۴ فرگل. چرا تنها تو از میان مردان هندسه ی حیات مرا درهم می ریزی. پابرهنه به جهان کوچکم وارد می شوی.

همیشه یه پای زندگی می لنگه. با اینکه به قول شازده کوچولو همیشه یه پای قضیه می لنگه ولی گاهی یه اشتیاقی یا یه نوری شایدم یه هدیه الهی باعث می شه متوجه لنگیدن پای خودتم نشی. باید مادر بشید تا بدونید منظورم چیه. آخه فقط با نگاه کردن به این فرشته کوچولو همه غم های دنیا از یادم میره و فکرمیکنم اونقدر قوی هستم که بتونم از پس همه مشکلات دنیا بر بیام -. آخه من مامان سپهر کوچولو ام بایدم قوی باشم.

خوابم یا بیدارم لمس تنت خواب نیست این روشنی از توست بگو از آفتاب نیست. چه سال تحویل غریبی بود. چقدر سخته هیچکس برا وجود خودت نخوادت. برا شریط و جسمت بخوانت.

پولم را بده آواز سر کنم. روز های نفس گیر و جان فرسای تابستان در راه است انگار. روز هایی که سخت و سخت تر میشوی. روز هایی که به خود میپیچی و بیش از پیش می ایستی. روز های زجر و رنج و. روز های تکراری و جا مانده در گل و لای تاریخ. روز هایی که تو دیگر خودت نیستی. تو دیگر هوای خودت بودن را هم نداری. هفتمین سپیده دم از دومین ماه بهار تو را به ارمغان آورد. بیست و چند سال از آن روز میگذرد. بیست و چند سالی میشود که ریز و درشت لحظه ها را در برگرفته ای. بهار بوی تو را گرفته است. هفتم بهشت اردی یعنی تو.

خرم آن روز کزین منزل ویران بروم. هرگز این قصه ندانست کسی. ما بدهکارتان نیستیم طلب هایمان را هم بخشیدیم. زمان را گم کرده ام. از گم کردن زمان متنفرم. با ما به از این باش که با خلق جهانی. برای کسانی که عشق برایشان معنادارد. دل نوشته های دوست و اندکی شعر. هرگز این قصه ندانست کسی. هرگز این قصه ندانست کسی. آن شب آمد به سرای من و خاموش نشست. سر فرو داشت نمی گفت سخن. نگهش از نگهم داشت گریز. مدتی بود که دیگر با من. بر سر مهر نبود .