همیشه رفتن و رفتن . و روزها پی هم می روند و می آیند! چه هاست در سر این قطره ی محال اندیش . اعترافات یک ذهن آرام! نت هاي خط خطي. گاهي سکوت حرفهاي قشنگي مي زند. ودراين کوچه ي تنهايي من. گلابی عزیز در پرشین بلاگ. اینجا ایران من مرد! ترمه های رنگی مادربزرگ. صبح به خیر -کتایون عزیز. ن گ ا ر ش عزیزم.

این وبلاگ رو برای بهترین هدیه خدا می نویسم تا بدونه با بودن او من طعم بالاترین و بزرگترین نعمت یعنی مادر بودن رو چشیدم. الینای زیبای من دوستت دارم. نازنینم روز چهاردهم تیرماه هشتاد و پنج زیباترین روز خدا بود چون گل وجود تو شکوفا شد. الینا زیباترین گل زندگی من. این روزها باز هوای دلم بارانی است. باز چشمانم در جدالی نابرابر ایستاده اند تا اسیر اشک نشوند اما. الینا زیباترین گل زندگی من. الینا زیباترین گل زندگی من. گزارش تصویری جشن تولد الینا گلی.

کالسکه های آشنایی من و بهترینم. زنهایی که به دنبال برابری با مردها هستند آرزوی بسیار کوچکی دارند! دردهایت به جانم آرام جانم. اینکه روز تولد پرنسست چه حال قشنگی داری بماند. یه جور استرس پر از ذوق. اینکه پدر و مادر یه فرشته کوچولوی شیرین و دوست داشتنی باید جای دخترشون شمع و فوت کنن و آرزو کنن چه غرور شیرینی داره بماند. اینکه چقدر خدارو از ته دل شکر میکنیم بماند . حشره ای که نه دید.

دورها آواییست که مرا میخواند . انشالله که سال جدید برای همه ملت ایران سالی پر از شادی و موفقیت و امید باشه. ببخشید که من به دلیل گرفتاریهای شغلی و ماهانی نمیتونم زیاد وارد دنیای مجازی بشم و به وبلاگهای شما دوستهای خوبم سر بزنم ولی تک تک به فکرتون هستم و براتون آرزوی موفقیت دارم. سال خوب و خوشی رو پیش رو داشته باشید. به توصیه دوستم روشمو عوض کردم. خلاصه ماهان کمی گریه کرد.

ای کاش من هم مادر نبودم. Posted by mylittlehero in Uncategorized. بیست روزی هست که دوباره خاطرات بد آن روزها جلوی چشمم رژه میره وبا دیدن هر عکس وفیلمی صحنه ای برایم تداعی میشه بارها وبارها آهنگهای آنروزها رو مرور کردم وفریاد زدم وگریه کردم .

I Love Cars but Who Knows the meaning of Love. بعضی اوقات هست که آدم سر دوراهی قرار می گیره که واقعا می طلبه که به اون فکر کنیم. من هم مدتی هست که تو این دوراهی قرار گرفتم. خیلی وقته نیومدم اینجا رو به روز بکنم.

حرف هایی که دوست دارن خونده بشن. ممنونم دوستای خوبم از کامنتاتون. ترجیح میدم نگهشون دارم برای خودم. باورم نمیشه اینجارو این همه آدم میخوندن! ولی اصلا دلم اینجارو دیگه نمیخواد. اون نارفیق انقد به من انرژی منفی میده که. یه خورده مشکلات نتی دارم. به زودی به همه دوستای وبلاگی سر میزنم. دوستای گلی که وب ندارین حداقل آدرس میل بذارین تا از اون طریق گاهی باهم درارتباط باشیم. اما الان این اتفاق افتاده و گند کشیده شده به همه احساسات من. راستش من پسوورد اینجارو به یکی از دوستام .