تا اطلاع بعدی فقط در وبلاگ. با لپاي قرمز و پيرهن گل گلي. يك شوق شبيه نامه را تا كردن. يا كفش سپيد جق جقي پا كردن. وقتي كه تو را شناختم فهميدم.

لحظه های با تو بودن . حرف کمی که نیست عزیزم. بریده است! این مرد با وجود تمام زرنگی اش. مرا به حال خودم واگذاشتند همه. متاسفانه پادشاهي كوچك با اندكي راحتي. يه روز سرش رو از روزنامه برداشت و فهميد هيچ كس به فكر اون نيست.

وقتی بدنیا می آئیم درگوشمان اذان میگویند. و آنگاه که میمیریم برایمان نماز می خوانند. چقدر کوتاه است فاصله ی اذان تا نماز. در دهکده جهان دهاتی شده ایم. قانون جدید مالیاتی شده ایم. از بس که نوشتیم و به تصویب رسید. منشور بلند بی ثباتی شده ایم. سخت است دلت دوباره آدم بشود. می ترسی از اینکه شانه ات خم بشود. اگر خطا کنی می گویم. از نمره ی انضباط تو کم بشود. یا در دو محل عیار لاتی باشی. این بار بکوش وام اگر قسمت شد. شاد و رها از خویشتن نیلوفر آبی.

به یاد آر که جامه ات را کولیان به تو بخشیدند. Posted in Uncategorized on July 29, 2010 by keyhoo. چگونه خود را به تمامی بر تو بشناسانم! On March 23, 2008 by keyhoo. این داستانک تقدیم می شود به خواهرانم.

ابتدا وارد مسیر زیر میشویم. سپس یک new folder با نام phone میسازیم . داخل فولدر phone فولدری با نام oplogo میسازیم . ۲- نام عکس مورد نظر حتما باید بصورت زیر تغییر یابد . دینی است بر گردن ما.

با حنجره ای که دیگر فریادی ندارد . می خوانم از دلم . ترانه سرا - عضو خانه ترانه ایران مجری مراسم ها ویژه ارگان های دولتی و غیردولتی مدرس سه تار. تمامی مطالب درج شده در این وبلاگ به نویسنده اختصاص داشته و ترانه های درج شده دارای مجوز از وزارت ارشاد ایران می باشند. هرگونه برداشت نوشتاری یا موسیقایی پیگرد قانونى دارد.

بیمارستانیست که ترانه هایم در آن به دنیا می آیند! قدم زدن با پیاده رو. مدتها بود که اینجا نمی نوشتم. با وجود فیس بوک و امکاناتی که امکان نظر دادن و نظر گذاشتن و راحت تر کرده.

در زندگی همیشه زخم هایی هست مثل وحیدنجفی. وب سایت غزل پست مدرن. سایت ادبی آدم برفی ها. کابوس های شیطان در بهشت. قلم خوردگی بوی عفونت واژه هاست. اینجا که آمدی می توانی خودت باشی. یک ساعت و نیم سپید.

از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر - - - - یادگاری که در این گنبد دوار بماند. با تو بودم خستگی معنا نداشت. هیچ غمی توی نفسام جا نداشت. هو بکشه شیشه ها رو ها کنه. شکلمو تو آینه حاشا کنه. مثل قدیمای زمین خوش بودم. مثل چشات ساحر غم کش بودم. مثل لبات تو خلسه ی مجرد. فقط به آدم بودنم مقید. حوا ترین ب عد خدا گم شدی. گم توی لولیدن مردم شدی. دستای گرمت رو ازم دزدیدن. دستای گرمت رو ازم دزدیدن. بی تو شدم خستگیام جون گرفت.