دل نوشته های تنهایی! من از طرز نگاه تو خیاله مبهمی دارم. نگاهت را نگیر از من که با ان عالمی دارم! این پ ست برای توا برو ادامه مطلب! رمز داره. مט مے نویس م و تو ن میخوانے. برگشت رویان بعد از 2ماه! مث من یه روانشناس.

سلام دوستان عزیز به کلبه تنهایی من. امیدوارم که دقایقی که اینجا هستید. می خواهم سکوت کنم و تو برایم بنویسی . اما من آنقدر خسته ام ,. آنقدر شکسته ام که هیچ نمی گویم . حتی دیگر رنجیدن هم از یادم رفته است . نفرینت هم نمی کنم .

در اين دنيايي كه بازيچه واژه هايند. انديشيدن به خواسته اي برخاسته از عمق نگاه و از بطن دلي آشفته دشوار است. سخت است بيان يك حس حسي كه مدتها در پشت يك نگاه زندانيست. و همچون امواج پر تلاطم بي رحمانه بر ساحل دل مي تازد . و جرأت خود نمايي را در ميكده اي كه چشمان يار آن را بنا كرده ندارد. شوق وصال وادارم كرد كه خود را از پيله اي كه ترديد آن را تنيده بود آزاد كنم. و آوازي شوم در دل كوهسار . با كوله باري از غبار حسرت به يادگار گذاشتم.

به خلوتگاه من خوش اومدید. قبلنا میگفتن مرد باید ایستاده بمیرد یا با گلوله سربی توی سینه. یه مرد زنگ میزنه به موبایل دوستش بعد اون خانومه میگه مشترک مورد نظر در دسترس نمیباشد.

خدایا آنکس که صادقانه یادم می کندهر لحظه عاشقانه یادش باش. بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده. اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم. باور نمیکنم اینک بی توام. کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری. کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی. بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده.

زندگی پرشی دارد اندازه ی عشق. زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود. زندگی حس غریبیست که یک مرغ مهاجر دارد. سوت قطاریست که در خواب پلی می پیچد. زندگی گل به توان ابدیت. زندگی هندسه ی ساده ی تکرار نفسهاست. آری آری آری آری زندگی زیباست. گر بیفروزیش رقص شعلش در هر کلان پیداست. ور نه خاموش است و خاموشی گناه ما است. خودمان گنجی هستیم که می جوییم.

به سیمرغ کوه قاف خوش آمدید. اما هر وقت گونه هايم. تافته ی ج دا بافته نیستم. هر چقدر هم که ضعيف.