تقریبا ده سال از زمانی که این وبلاگ رو باز کردم گذشته. اولین پستی که نوشتم واقعا فراموش نشدنیه و ان شالله توی سالگرد تاسیس وبلاگ.

هر چه می خواهد دل تنگت بگو! برای دیدن بهتر وبلاگ از مرورگر موزیلا Mozilla استفاده کنید. عکس های سریال جدید ساختمان ۸۵. فرو رفتن تیر به داخل بادکنک های پر از آب. برای دیدن بقیه عکس ها به ادامه مطلب بروید.

یک قدم به سوی اموختن. هم چنان به عنوان یک اختلال ناشناخته یا کمتر شناخته شده رخ می نماید. و آمار شیوع آن روز به روز حیرت انگیزتر و نگران کننده تر می شود. اکثر متخصصان و دانشمندان به دامان رفتار درمانی و آموزش تحلیلی.

مدتیه دارم به خانه داری فکر می کنم! بنظرم گزینه خوبی میاد. انگار دارم بزرگ شدن رو احساس می کنم. تازه دارم می فهمم زندگی چیه. اما از این روزها راضیم.

يک روز مي آيي! در استخوانم مي دمي. تا شعرهاي ناسروده ام را بشنوي . دلم واسه همگی تنگ شده. میشد دوباره باهم بود! دوستای قدیمی یادش بخیر. تو خودتو جزء اون دسته نکن.

از همه جا از همه چیز. پرواز را به خاطر بسپار. یادداشت های یک دختر دست فروش مترو.

وبلاگ م برام مثل خدام میمونه. تا زمانی که علیل و ناتوان نشم بهش سر نمیزنم. سوتی دادی داش فرجاد, بدم سوتی دادی خودت خبر نداری . البته الان احساسم بیشتر شبیه گرگیجه گرفته هاس تا ادمای ناراحت. اه پسر کاش اینقدر داشتم که ضررایی مثل این اصلا برام مهم نبود که شبا بخوام قبل خواب کلی بهشون فکر کنم. بد تر از این حالت اینه که وقتی تو مخمصه ای همکارات چقدر لاشخور صفت میشن. معطلن پات بلغزه بریزن سرت. همه چيز انگار كش مي آيد.

میگویند در کشور ژاپن مرد میلیونری زندگی می کرد که از درد چشم خواب به چشم نداشت و برای مداوای چشم دردش انواع قرصها و آمپولها را بخود تزریق کرده بود اما نتیجه چندانی نگرفته بود. پس از مشاوره فراوان با پزشکان و متخصصان زیاد درمان درد خود را مراجعه به یک راهب مقدس و شناخته شده می بیند. به راهب مراجعه می کند و راهب نیز پس از معاینه وی به او پیشنهاد می دهد که مدتی به هیچ رنگی بجز رنگ سبز نگاه نکند.

زیر شمشیر غمش رقص کنان بمانید که من رفتم. تا روز قیامت پست آخر. این روزها تعداد خوانندگانی که مرا می شناسند بیش تر از آنهایی که مرا نمی شناسند شده. را فرامرز اصلانی برایتان شرح می دهد. حالا تا پنج بشمارید و از خواب بیدار شوید.