عصر همینجوری داشتم توی سرم برای خودم در مورد امسال مینوشتم. به آن روزهای سخت طولانی که بیشتر شبیه زمستان بود. جمعه 20 بهمنماه سال 1391.

دلتنگی های یک کرم دندون. آشپز خانه خانم استوکز در جنوب لندن. اجق وجق های بی اجازه. چند قدم نزدیکتر به خدا. دوست من و ام اس. بافتنی های یک زن عادی. درد دل با سایه های مجازی. آنالی در سرزمین شگفت زار. یا خ الی یا ل. ناگفته های زندگی من برای پسرم. ذهن نوشته های خانم و آقای اردیبهشتی.

1576;از بهمن ماه رسيد! 1606;گيد يك روز بود و حالا نيست. 1593;یدتان مبارک! 1610;ك سلام كوتاه. 1578;لخ ترين لحظه ها. مطالب قشنگ و آموزنده عكس. دست نوشته هاي يك عاشق.

کاش مدرسه که تمام شود پابند خانه ی تازه بمانم و این خانه به دوشی های مصلحتی دست از سر ما بردارند. اما اعلان عمومی نمی دهم دیگر.

دار بزن خاطرات کسی که تو را دور زده. حالم خوب است ام ا گذشته ام درد میکند. چند روزی تو محل کار میزبان 3 تا کاراموز دبیرستانی هستم که بشدت منو برده تو عالم 18 سالگی. 3 تا جوجه رنگی که از این سن منتظر لباس عروس و مرد رویا نشستن . هر چی بیشتر به کارا شیطنت و رفتار اینا دقت میکنم همش سوال میشه یعنی منم از این کارا از این فکرا داشتم .

دست از طلب ندارم تا کام من برآید. سرخط های مربوط به سلامتی روزنامه ها را بخوانید. بایستید و کمی به بدنتان کش و قوس بدهید. بار وزن را از طرفین روی یکی از پاهایتان بیاندازید. یک نقل قول خوب و روحیه بخش. ده دقیقه زودتر از خواب بیدار شوید. خودکاری که نمینویسد را دور بیاندازید.