کسانی که باید با خودم می بردم رو بردم. کسانی که هیچ وقت فراموشم نکردند. برای بقیه همواره دعا می کنم. جایی که رفتم دیگه از داستان خبری نیست. پس اگر دنبال قصه بودید چیزی رو از دست ندادید. به خیلیا سر می زنم همچنان. ولی مزاحم هایی که به خاطرشون از این خونه رفتم دست بردار نبودن و دل دیدن همین یه دریچه ی کوچیک رو هم نداشتن. لینک ها تو قسمت خاطراته. نظرات این قسمت تایید نمی شه. بانک قالب های وب فارسی.

چو ناقه مانده ام در گل ها. توی شب کویر دلم راه افتادم و پر گلایه ام از طوفان شنی که به پاس. از همه گله دارم که چرا تنهام. از خدا هم شاکی شدم که چرا تنهام. هر طرف هم می چرخم خبری از قافله نیست. داد سر زمین و هوا می زنم. دقت که می کنم می بینم. یه نشونی هم واسم نذاشتن که منم برسم.

شعر ها ودل نوشته های الهه مرادی. آخرین شعر , بهترین حس. سکوت در یک حبه تلخند برای تمام ناگفتنی ها.

۱ - قابل ذکر است که نویسنده وبلاگ از سال ۲۰۱۱ ساکن آمریکا میباشد. ۲ - درج مطالب و عکسهای این وبلاگ بدون کسب اجازه نوعی نقض حقوق کپی رایت تلقی میگردد نه اشتراک. قابل توجه وبلاگهایی که به هیچ وجه مورد تایید من نمیباشند و از نوشته ها و عکسهای این وبلاگ بدون کسب اجازه. با تشکر یک ایرانی در غربت. تمامی پستهای وبلاگ یک ایرانی در هلند. هدف از ایجاد این وبلاگ آشنایی ایرانیان با کشور هلند و آداب و رسوم این کشور میباشد۰. حقوق کپی رایت تلقی میگردد نه اشتراک.