ღ ღهر کجا هستم باشم. دلم برای روزهای خوش زندگی. چگونه در گرگ و میش این روزگار پر بالا و پایین همیشه خاکستری هنوز میتوانم بخندم. سطر به سطر مرا خواه ی خواند. می شود مرا بغ ل. به ق ول شازده كوچولو. دلت اهل ی يک نف ر. یک استکان چ ای داغ. زمین در انتظار تولد یک ب رگ.

قانون تو تنهایی من است و تنهایی من قانون عشق. عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست.

و إ ن ي ك اد ال ذ ين ك ف ر وا ل ي ز ل ق ون ك. س م ع وا الذ ك ر و ي ق ول ون إ ن ه ل م ج ن ون. و م ا ه و إ ل ا ذ ك ر ل ل ع ال م ين. س لام دوستای گ لم. به خونه ی من خوش اومدید. 1هرکی م یاد بای ید نظر بده. 2به کسی نباید توهین بشه. 3اگ ه وبلاگ داری آدرس وبلاگتو بزار. 4دوس جونیایی که از وب من خوششون میاد میتونن بلینکن و منو بخبرن. 5انقدر بدم میاد از کسایی که کار خصوصی ندارن و نظر خصوصی میزارن. امیدوارم توی این وب بهتون خوش بگذره.

هنوزم با تو میرقصم هنوز از عشق لبریزم. تو آغوش همین احساس که لبخند میریزم. تو رویاییه این آهنگ منو یاد تو میندازه. تو نا امیدیه این دنیا برام آغوش می سازه. هنوز این صحنه پا برجاس هنوز عطر تو رو داره. کنارت مست رقصیدن هنوزم بهترین کاره. تنم از شرم میلرزه شبیه اولین دیدار. بغل کن خستگی هامو من و از رو زمین بردار. تماشایی ترین بوسه همین جا اتفاق افتاد. همین لحظه کنار تو برامون عشق معنا داد. هر چقدر مي شمارم خوابم نمي برد. من اين ستاره هاي خيالي را. تا بينهايت خاطرات تو جاري است.

بیا بنویسیم که خدا ته قلب آینه است. مثل شور فریاد یا نفس تو حصار سینه است. با همیشه موندن وقتی که هیچی موندنی نیست. اوج هر صدای عاشقه که شکستنی نیست. ای که معنی اسم تو آسمون پاکه. توی خواب خاک ریشه ها موسم شکفتن.

ღ ღ سمفونی شب ღ ღ. سلام به همه ی دوستای گلم. من به خاطر امتاحانتم دیگه نت نمیام تااااا. ۲۳ خرداد! اینقد به وبلاگم وابستم که همین مدت کمم واسم سخته ازش.

د ن مے کند و ب آ. و إ ن ي ك اد ال ذ ين ك ف ر وا ل ي ز ل ق ون ك ب أ ب ص ار ه م ل م ا س م ع وا الذ ك ر و ي ق ول ون إ ن ه ل م ج ن ون و م ا ه و إ ل ا ذ ك ر. ل ل ع ال م ين. خیلی خیلی خوش خوشانم شده که به خونم اومدین. الهی که بودن تو وبم بهتون بچسبه جون جونی هاღ. تک پس ر2012 مه ران. دنی ای شکلک دختر برفی. اختشاش گران طرد شده! تک پس ر2012 مه ران.

یه مدتی این وبلاگ را زدیم با یکی از دوستان. اما زد و ما هم شدیم کنکوری! دیدیم قباحت دارد آپ کنیم در این حال و هوایی که همه در حال جویدن کتاب های 100 الی 200 صفحه ای خود هستند. خلاصه دست برداشتیم اما هم چنان درگیر این دنیای مجازی هستیم و خواهیم بود. یک روز هم نیامد که سر نزنیم یا اگر هم نمی زدیم یک جور بدن دردی می گرفتیم همچون معتادی که مواد به او نرسیده باشد.