به یاد همه شهدای سوریه به ویژه فاطمیون افغانستان تقدیم به روح بلند دوست و برادر عزیزم روحانی شهید حجت الاسلام محمود کلانی. پر از اندوه پنهانی ست شبهای کویر ما. خیابان های دلتنگی ست بعد از تو مسیر ما. تو پر وا کردی و زود از حصار زندگی رفتی. تو رفتی و پس از تو آرزوها شد اسیر ما. تعلق پای بند راه پرواز است ای مردم. مرا بیم است از آن روز سیاه سر به زیر ما. به سوی عشق برگردیم دیگر من نمی دانم. اثر دارد ندارد بازگشتن های دیر ما. اثر دارد ندارد این غم دوری نمی دانم. شراری می زند آیا به دل آه نگیر ما.

براي حرف دلم واژه انتخاب كنم. به بي قراري اين اشك ها نگاه مكن. اگر که صبركني غوره را شراب كنم. قسم به بوسه گرمت كه ميشود حتی. دو قطب يخ زده را با لب تو آب كنم. تو تيغ چشم خودت را به من بده بگذار. به آتشی که تو در چشم های خود داری. نگاه کن که برایت دلی کباب کنم. نگاه هاي قشنگ تو را. که پای چشم تو این را وفا حساب کنم. اگر که باور عشقم برای تو سخت است.

و وقف حضرت فاطمه سلام الله علیها شده است. امید است که خداوند متعال و ائمه معصومین علیهم السلام ما را در این راه یاری نمایند و سخنان حق را در این وبلاگ به رشته تحریر در آورده و بر دل جوانان عزیز بنشانند. یک قدم مانده تا پرواز.

دنیا قفس طلایی بیش نیست. دنيا قفس طلايي بيش نيست. سلام من به تو یار قدیمی. هنوز همون خراباتی و مستم. ولی بی تو سبوی می شکستم. همه تشنه لبیم ساقی کجایی. اگه سبو شکست عمر تو باقی. که اعتبار می توی تو ساقی. اگه میکده امروز شده خونه تزویر وای شده خونه تزویر. تو محراب دله ما تویی تو مرشد و پیر. همه به جرم مستی سر دار ملامت. میمریم و میخونیم سر ساقی سلامت. سبوی ما شکسته در میکده بسته.

تو حال ساده تمام روزهای من بمان. اگر چه ماضی گذشته های دور دیدمت. چشم بیدار بر این تلخی ایام ببند. خواب های شکرین بهر تو دیدست بهار. آنجا که هزاران شعر بر لبم می شکفت.