دسته شام غریبان حسینه محله مون به نظرم بهترین دسته بود. بدون طبل و سنج و پرچم و بلندگو یا هیچ وسیله اضافی فقط دو گروه می شدن. خیمه ها می سوزد و شمع شب تارم شده. در شب بیماریم آتش پرستارم شده. یک طرف نعش برادر یک طرف نعش پدر. عمه ام زینب پرستار یتیمانم شده.

دفتر خاطرات یه زن که داره از زندگیش جدا میشه. لطفا تنهام نذارید و در ضمن الان از تو لینکها سریع تغییرم بدید . وااااااااااااای خدا میدونه چه حس بدی داشتم . حالا معرکه بعدش که همه شدن کارشناس . ظاهرا من مقصر بودم و اما بیمه! بیمه این ماشین پیش زرتشته که هر بار میگم بدش میگفت نه تمدیدش میکنم برات میفرستم . یه آقایی اونجا بود گفت خانم بیمه داری گفتم نه گفت مقصری بیا یه پولی بهش بده بره.

عاشقانه های نرگس و امیر. یادداشت های یک دختر ترشیده. قصه عشق من و پیمان. یکی دیگه میگفت همون اول که رسیدی میبرنت سر فیس بوک وخودتو وهمه دوستاتو میبرن زیرذره بین! خلاصه من خیلی میترسیدم. قرار بود حمید به دوستش بیان دنبالم. فرودگاه جدید هم که خداروشکررفته یه جای پرت کاش حداقل یکم شکلش به فرودگاهای دنیا میخورد ازهمون لحظه ای که وارد تونل شدم بیام از هواپیما بیرون وقیافه های عبوس کارمندای فرودگاه رو دیدم دلم گرفت! نوشته ی لادن در.

ابتدا باید انزجارم رو از این پرشین بلاگ اعلام کنم و بعد در ادامه بگم که این یک پست نیست! این کامنت برا پست سی هست! اینجا می نویسم چون می دونم همونی که بلاگ سی رو چک می کنه همونم هر از گاهی سر میزنه اینجا. مثلا نشیم یا شهره یا خود سی یا خپیت. فک نکنم بیشتر از این کسی باشه. اگه بود لطفا بگه! خوب چی می خواستم بگم. سی خوب کاری کردی اسم بردی! نه از اون بابت ها! بلکه چون بی خودی هی فکرمون مشغول می شد که یعنی سی کی رو میگه! .