عیب ڪار از جعبﮧ ے تقسیҐ نیست . כیش احساسات ما تنظیҐ نیست. مسلحانﮧ مے شפ כ . تا بند دلمان پیش رفت. دستهای بی جان دلم را. از روزنه ی دیوار برداشتم.

بابا این حسین و فرشاد چه قدر با حال قصه تعریف می کنن. بابا دیگه چند وقته اصلا ایمیل نمی خونن باورتون نمی شه من چند تا ایمیل براشون فرستادم. اینم یه کم اطلاعات درباره ی برنامه ی زیبا و جذاب عصر بخیر بچه ها.

خیلی وقت بود اینجارو به روزنکرده بودما. هی میخواستم بیام اما فرصت نشد شماببخشید. دیگه قول میدم بیشتربه ایجاسربزنم . شمام گاهگاهی به من یه سربزنیدا. دوووووووووووستتون دارم خیلی زیاد به چشماتونم خیلی میاد. هیچکی از رفتن من غصه نخورد. وقتی رفتم کسی قلبش نگرفت.

عشق همه ی بهانه ی من در این کارها بوده وچیزهای دیگر بهانه ای برای از عشق گفتن. باز بهار آمد و دل تنگ شد. باز بهار آمد و دل تنگ شد. اشک من و ناله هماهنگ شد. این نه بهار است که غمخانه است. نیست به یک باغ نشان از نسیم. شبنم گل نیست جز اشک یتیم. وای چه شد لطف بهاران ما. نغمه ی خواب آور باران ما. ساحت آهو روشان بود باغ.

به صدف مانم, خندم چو مرا درشکنند کار خامان بود از فتح و ظفر خندیدن.

میان ماو رسیدن هزار فرسنگ است. ظ روز پنجشنبه ۱٢ فروردین ۱۳۸٩. دلم اندازه دنیا تنگ است. دلم اندازه دنیا تنگ است. انگار که یک عمر می گذرد.