دوستی دیرینه از سرزمینی دوردست در رویا. چقدر زود دیر می شود. 4 سال گذشت و چه قدر پر تلاطم و مواج بود این گذر عمر. انگار خونه ای ک بعد از چندین سال دوری دوباره برگردن توشو. بوی گرد و خاکاشو حس کنن. اما امنیتش واسشون مث قبل باشه. خیلی زود گذشت اما حرفام دیگ بوی خوش قدیمو ندارن. انگار خیلی از خودم فاصله گرفتم. دیگه حرف دل شاید نزنم. خلاصه حیف گذشته و حیف اون خوبیا.

که اصلا یادم می رود روزی بوده ای. و گاهی آنقدر پر رنگ می شوی. که انگار سالهاست که حضورت را احساس می کنم. همیشه دوست داشتم بدانم من در ذهنت چگونه ام. اصلا چقدر به من فکر می کنی که. هر از گاهی می آیی و. گاهی آنقدر مهم می شوی. که تمام دنیایم می شوی. گاهی اصلا بود و نبودت برایم اهمیت ندارد. که می رسم به تو.

برای کسی که حالا قسمتی از وجودمه. من در آغوش تو آرامش یافته ام. که هیچ گناهی با آرامش مانوس نیست. من در آغوش تو امنیت را احساس کرده ام. که در هیچ گناهی امنیت محسوس نیست. من در آغوش تو تمام زیبایی را لمس کرده ام. که در هیچ گناهی زیبایی ملموس نیست. که تا ابد در دل این زیبایی. و تو هم زندگی میکنی. تو با کسی که انتخابش کردی.

به سراغ من اگر می آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من. قبل از این که شروع به بالا رفتن از نردبان موفقیت بکنی مطمعن شو که ان رابه جایه درستی تکیه داده ای. از انسانها غمی به دل نگیر زیرا خود نیز غمگین اند. با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود. شک دارند پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند . سلام دوستای خوب و مهربون.