امسال آلبالو ها که قرمزه خوشرنگ شدن. گوجه فرنگی ها که رسیدن ما رب گوجه داشتیم. پاییز که اومد انار اومد. هوس حلوا که کردیم حلوا شیرازی داشتیم. اینا رو مامان درست کرد ولی. آلبالو که اومد هسته هاشونو بابا دراورد. انار که اومد بابا دونشون کرد آبشونو گرفت. گوجه که اومد بابا لهشون کرد. حلوا رو بابا هم زد. اگر مردانگی شغل بود! چه خوب که شغل نیست مردانگی.

حکایت من مثل اون طرف که رفت پیش دکتر دید ویزیتش 20 هزار تومنه گفت اگه تخفیف میدی بگم کجام درد میکنه وگرنه خودت بگرد پیداش کن! حالا شمام اکه دعوام نکنین خودم کم کم میگم چرا غیبت اصغرم تبدیل شد به اکبر وگرنه خودتون بشینین یا وایسین حدس بزنین.

اما پرواز میکند لابد که حالا شده است تصویر تنهایی عصرانه من و هی من را یاد توکای مقدس خودم می اندازد که چه ناجوانمردانه شد یک خوراکی لذیذ و من .

آن روزها گذشت دگر آرزو مکن. خرده نوشته جات یک حکیم باشی. ذهن نوشت های خانم و آقای اردیبهشتی. دست نوشته های یک راننده اتوبوس. از انسانی که تویی قصه ها توانم کرد غم نان اگر بگذارد. به اضافه ی وبلاگهایی که در قسمت وبلاگ دوستان بلاگفا هستند.