دلم يه كما نه بيشتر برا خودم سوخت . خدا جونم چقدر درك كردنت آرومم ميكنه . چندتا از دوستامو پيدا كردم و ادشون كردم .

درسته که وب قبلیم رفت اونجا که عرب نی انداخت, ولی من همچنان شناسنامم یه برگ نارنجی متمایل به سوخته اس و یه شهریوری پاییزی ام. بداهه نویسی بیش نیستم! قبلنا سایز بداهه ها دو ایکس لارژ بود, تو ورژن جدید قراره بداهه های دو , سه , چاهار, نهایتن 5 خطی تقدیمتون بشه. دوستتان دارم ای سادگان صبور. هفته او ل مرداد 1393. هفته او ل تیر 1393. جبهه ی النصره عایا? نوشته شد.

و متهم همیشه شاکی این دیار. دوستای ورودی 90 طراحی صنعتی دانشگاه هنر. گرد و خاک این شهر. دلم تنها میتونه به سالن های تئاترش گرم باشه و بس.

بودن يا نبودن مسئله اين است. برای ترجمه ی متن استفاده کنید. آخر سوالاتی که از شما پرسیده میشه به شما توصیه هایی میکنه که جالبن که میتونید با استفاده از سایت بالا متنشو ترجمه کنید. سن واقعی بدن من ۲۷ سال شد.

به توکل نام اعظمت . رقیب ما هستند نه دشمن. ولی یه سوال دارم این استقلالیا. به نام خدایی که دوازده اردیبهشت را روزی خاص برایم قرارداد. گوش هایم منتظرندمنتظر شنیدن خبری.

گفتن کارگران دست از کار کشیدن و بلاگفا درست شده یهویی دلم خواست یه سر به بلاگفا بزنم . بعد یهو رفتم به سال های دور . به خاطرات تلخ و شیرینی که همیشه بلاگفا توش سهمی داشت . از سال 84 تا حالا روو دیوارای بلاگفا دارم یادگاری می نویسم البته چند ساله کمتر ولی باز انگاری خونه اول و آخرمون بلاگفاس . مثه یه فیلم یه سری خاطرات جلو چشمم رژه میره و من هیچ مقاومتی نشون نمیدم . دستم به نوشتن میره .