تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم. تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم. برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت. لبخندی که محو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می دارم. تو را به خاطر خاطره ها دوست می دارم. برای پشت کردن به ارزوهای محال. به خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارم. تو را به خاطربوی لاله های وحشی. به خاطر گونه ی زرین افتاب گردان. برای بنفشیه بنفشه ها دوست می دارم. تو را به جای همه کسانی که ندیده ام دوست می دارم. تورا برای لبخند تلخ لحظه ها.

پرت کردن خود از طبقه بیستم برجی طوریکه درست جلوی فرد مورد نظر به زمین برسید. کسی که مزاحم او شده است را گرفته و با ار ه ای او را جلوی نگاه دختر به چند تکه ببرید. واریز کردن ده میلیون تومان به حساب دختره. طوری که بعد از ده سال بفهمه که کار شما بوده. در کوچه ای خلوت جلوی او را با آر پی جی گرفته و او را تهدید کنید به انتخاب مابین شما یا آرپی جی. سلاخی کردن او و در آوردن قلب از سینه اش. دار زدن خود از تیر چراغ برق جلوی خانه فرد مورد نظر.

میرم اما شب جمعه ها فرامووشم نکنید. به رسم همه ی پست های خداحافظی نظرات تایید نمیشه. یعنی کسی نمیمونه که تایید کنه! عسلدوست صمیمیمه. شاید ازش خواستم بعد رفتنم بیاد کامنتاتونو بخونه . این وبلاگم تجربه ی خوبی بود. یه شباون شبی که واقعا بهم سخت گذشت همه چی دوباره تموم شد.

بیرسواری دایانوب کتده بیر آدرس سوروشا. آدرس ایستردی سوروشسون چخوب اکبر قارشا. سویلدی اکبره پندیر گزيرم هاردان آلیم. ایستورم یاخچی مال اولسون نه کی کتده یاهالیم. گوز یوموب آچمادا اکبر قاغاسین وئردی نشان. دئدی بو اولکده صابیرده اولار بیر بو نشان. توشلادی صابیری آرواد یتشوب وئردی سلام. گلمیشم صابیر آقا پندیری من سندن آلام. خوش گلیبسن دئدی آدرس وئرنون یاخچی وئریب. بوردا خاطر جمع اولون بیرکسه وئرمزله فریب. اکبر اوغلومدی منیم گونده منه تور توخویور. بو رضایلان منه تهراندا گیدوب شعر اوخویور.

محم د روحی فقط مطالب جذاب و خواندنی. هر روز به روز میشه . دوست دارم صبح شنبه برم دکه روزنامه فروشی این تیتر رو ببینم. خواهشا کمی هوای پیرتر ها را بیشتر داشته باشیم. اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم ویا نتوانستم لباسهایم را بپوشم. اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است. صبور باش و درکم کن. یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم.

مطالب خواندنی و عکس های جالب. متن های خواندنی حرفهاي ماندني. اشعار پسری از پایتخت جهان. بگذار سخت باشم و سرد! باران که بارید. چتر بگیرم و چکمه! خورشید که تابید. پنجره ببندم و تاریک! اشک که آمد. دستمالی بردارم و خشک! نیشخندی بزنم و سوت. گاهی تند میشود گاهی عاشقانه میگوید. غرورش آسمان و دلش دریاست. تو چه میدانی ازبغض گلو گیر کرده یک زن. تو چه میدانی که چشمانت دنیای او شده.