هر آمدنی را رفتنی باید. و من دائما در این فکرم که چه حرفهائی ناگفته می مانند وقتی که زبان دیگر قادر به تکلم نیست. وقتی که سرنوشت جور دیگری رقم زده است . چه حرفهائی ناگفته می ماند . مرگ قو - استاد دکتر مهدی حمیدی شیرازی.

عزیزان بعد رفتن رویا این وبلاگ دیگه آپ نمیشه فقط دوستان عزیزی که گاهی سر میزنن و فراموش نکردن میتونن تو قسمت نظرات همین پست آخر حرفاشونو بزنن من گاها میام چک میکنم و در صورت لزوم جواب میدم . ندارم تاب دل بر کندن از. که هم جان از تو دارم هم تن از تو. به خاطر تو این نفس. هنوز کمی تو سینه هست. واسه اشکات شونه می شم. واسه تو دیوونه می شم. تو رو تنها نمی ذارم.

تمام حس من از این دنیا. این بار به بهانه ی بهار. ذهنی همیشه برای نوشتن و دغدغه هایی برای ننوشتن در این هیاهوی. تمام من در حرکت است. و ازهمه مهمتر رو به بلند و لحظه به لحظه دورتر از هرچه پایین. نمی دانم این اوج گرفتن برای پرواز است یا برای سقوط همچنانکه. نمی دانم این بهار زیبا برای روییدن عجله اش بیشتر است یا برای پاییز و.

شاهکاری از شعر و موسیقی و آواز. خاطره ای از بانوی صدای ایران مرضیه. آبی تر از آنیم که بی رنگ بمیریم- -قرمزنشویم هرگز که با ننگ بمیریم. سحر از سینه معدن به درآید روزی. از رنجی که می بریم. مقام سوم تورنمنت شطرنج کشوری.

این آقا پسر اسمش ابوالفضله . باز باران با ترانه باز برف بدون ترانه. بارون بارید و پشت سرش هم برف . تا به خود باز آمدم او رفته بود.