عش ق ه ای الک ی. اما باور کن درست نوشته بودم. گفته بود جای خالی را با کلمه مناسب پر کنید.

به من میگفت برف رو دوست داره. به من میگفت اگه اروم بباره. به من میگفت که ای برف زمستون. همین که آب بشه اون وقت بهاره. به وقت بازی تو برف زمستون. صدای گامهاش وقتی میشد دور. پی او میدویدم توی برفا. به من میگفت ندو لیز زمین ها. برای خنده هاش دلتنگ گشتم. به دنبالش همه جا ها رو گشتم. ببار ای برفببار ای برف سنگین بر خاطراتم. ببار ای برفببار ای برف غمگین بر خاطراتم. این روزا راهمو گم میکنم وقتی که بی تو قدم میزنم.