قرار نیست طوری زندگی کنم که دنیا دوست دارد وقرار نیست دنیا هم طوری بچرخد که من دوست دارم. وخدایی که در این نزدیکی است. آب از آب تکان نخورد. جامعه ی لکنت گرفته و یک آقازاده ی شجاع.

اینگونه چرا به فنایم میداد! ای داد که بی دادم من. ای درد که پر زخمم من. ای رنج که میخندم من. ای اشک که بارانم من. بی صدا مرگ ندایم می داد. گل خاری که می رویید لیک شفایم می داد. حلقه ذهنم در حقه مدار زمانه جان می داد.

نوشته شده در شنبه 12 اسفند1391ساعت توسط سمیرا. حوصله ات که سر می رود. من در بی حوصلگی هایم با ت. نوشته شده در یکشنبه 14 خرداد1391ساعت توسط سمیرا. دوست برادریست که خودمان انرا انتخاب کرده ایم. نوشته شده در شنبه 13 خرداد1391ساعت توسط سمیرا. را عادتی ساخته ام! نوشته شده در پنجشنبه 11 خرداد1391ساعت توسط سمیرا. در برابر کسی که به خودت. نوشته شده در پنجشنبه 11 خرداد1391ساعت توسط سمیرا.

شاهکاری از شعر و موسیقی و آواز. خاطره ای از بانوی صدای ایران مرضیه. آبی تر از آنیم که بی رنگ بمیریم- -قرمزنشویم هرگز که با ننگ بمیریم. سحر از سینه معدن به درآید روزی. از رنجی که می بریم. مقام سوم تورنمنت شطرنج کشوری.

سیر تحول قوانین مطبوعات در ایران. سیر تحول قوانین مطبوعات در ایران. منبر مکانیسمی قوی برای تبادل اطلاعات.