اگر تمام ابرها ببارن گلهای قالی جوانه نمیزنند. این قانون زیر پا ماندن است. یه جورایی همه دوستای وبلاگیم دیگه منو یادشون رفته و گمون نکنم کسی سر بزنه به وبلاگ ولی اینجا اینا رو نوشتم که یادم نره چه تصمیمی گرفتم .

میدونم کار خوبی نکردم که بی خبر رفتم اما ببخشین به بزرگی و. قول میدم دیگه تکرار نشه. در من! یه جورایی حاله دلم عجیب. خب دیگه سرتونو به درد نمیارم. اما قول میدم دفعه بعد با یه طنز تووووووووووووپ. قسم به ماه آسمون حس غرور میکنم. خاطره های خوبتو وقتی مرور میکنم. چه حس دلپذیریه دیدن روی ماه تو. قول میدم جبران کنم! بعضی سو.