وقتی بدنیا می آئیم درگوشمان اذان میگویند. و آنگاه که میمیریم برایمان نماز می خوانند. چقدر کوتاه است فاصله ی اذان تا نماز. در دهکده جهان دهاتی شده ایم. قانون جدید مالیاتی شده ایم. از بس که نوشتیم و به تصویب رسید. منشور بلند بی ثباتی شده ایم. سخت است دلت دوباره آدم بشود. می ترسی از اینکه شانه ات خم بشود. اگر خطا کنی می گویم. از نمره ی انضباط تو کم بشود. یا در دو محل عیار لاتی باشی. این بار بکوش وام اگر قسمت شد. شاد و رها از خویشتن نیلوفر آبی.

چيزي بگو پيامبر بي كتاب من.

وقتی تو را دوست دارم بارانی سبز می بارم بارانی آبی. کتاب زیر شامل شعر های سپید مهرداد جهانگیری است که توسط انتشارات دفتر شعر جوان به چاپ رسیده و هفته آینده روانه بازار کتاب می شود . طرح زیبای روی جلد اثر هنرمند توانا فرزاد ادیبی است. له ها به سرعت برق. تو را از من می دزدند. ایستگاه بعد سوتش را کشیده. لرزان لرزان باز می گردم. کاش اشتباه کند این قطار سخنگو. این سیبزمینی را امتحان کنیم. شاید از زمین رانده شدیم.

سلام به همه دوستان عزیزم. اما مرداد ماه امسال یعنی 93 شاید تلخ ترین که نمیشه گفت ولی دستخوش حوادث و اتفاقات ناراحت کننده ای برای من و شاید خیلی های دیگه شد که در زیر به تعدادی از آنها اشاره می کنم. 1-شروع ماه مرداد وخبر خداحافظی استوره باشگاه پرسپولیس علی کریمی.

آغاز زمین نزدیک است - هیاهو. وقتی آب چیزی نیست که در آغوشش بگیری. زاینده رود هم به خلیج می ریزد. من نیز از زبان یهودی ترین شاعر. به خلیج نمی دانم فارس می ریزم. و سهم شما را از دلتنگی آبها می دهم. اگر به بهانه ی چیدن گل برگردی. سلام خدمت همه دوستان گلم. عذر میخوام که بعد از این همه اومدم ولی اومدم خبر خوبی بهتون بدم. فارس در نمایشگاه کتاب تهران.

رفتارشناسی دو استاندار قم در دولت دهم. خداحافظ ماه محبوب خدا که زخمهای ایمانمان را التیام بخشیدی. ناگفته هایی از سفر همزمان دو رئیس جمهور به قم! نان به نرخ روز خور انقلاب نباشیم! روزی که دوباره متولد شدم. حادثه یکشنبه قم به روایت خودم.

مشق هایی برای تو . درد سر هایی برای من . بهار چشمهای پنجره را نقاشی کرد. با شکوفه های سبز چنارها. به حیاط قدیمی مادر بزرک خم شده بود. حتی من که تنم هنوزدر کسالت زمستان خمیازه می کشد. همه چیز آرام است! موهایم را گیس میکنم. روی صندلی راحتی می نشینم. با دسته ای گل بیاید و. باران بر گونه هایم سرخم. نوشته شده در 15 Sep 2012. با دستانی پر به خانه بیایی. دلم برای خودم شور نمی زند.

این شعر رو به در خواست استاد بزرگوارم پروفسور احمدی کامیابی مسک برای تیتراژ یک فیلم فرانسوی نوشتم که خود ایشون هم قرار شد ترجمه اش کنند و. مریم به آسمان ختم می شود. آنجا که به جبر آسمان دل می بنند. و هنگامی که مسیح را به آسمان می فرستد و عطرش را آسمان به زمستان می نشاند. مریم از سوسک ها نمی ترسد. مریم از روستاش آمده است. مریم از استکا ن می ترسد. چای سینی و بعد مهمانی. چند مرد آنطرف به پک قلیان. تکه های حباب رو آب. تکه های حباب در فنجان. مریمی لاغر و تکیده و ناز.