زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد. منم زیبا که زیبا بنده ام را دوست میدارم. که زیبا بنده ام را دوست میدارم. تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید. ترا در بیکران دنیای تنهایان. رها کن غیر من را. آشتی کن با خدای خود. که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم.

بوی دستهای پیازی ام را بگیرد. که دلم در ماهی تابه. خيلي مجال به روز كردن اينجا و پاسخ به لطف و نظر همه ي عزيزاني كه مرا در اين سطرها مي خوانند را ندارم. وعده گاه اشك و آينه بود. بر عكس هاي يادگاري مي چكيد. تا نمي دانم كي نيستم. از تمام دوستاني كه با وجود همه ي نبودن هايم مي خوانند مرا ممنونم.

جمعه ها تنگ غروب دل آدم می گیرد. و همه میدانیم ریه های لذت پر اکسیژن مرگ است! نوروز . عجب روزی! من و دل گر فدا شدیم چه باک . غرض اندر میان سلامت اوست. و خونش را در راه تو بذل کرد . تا بندگانت را از جهالت و حیرانی گمراهی نجات بخشد. زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد. سلام بر بهار آفریدگان و خرمی روزگاران. 1588;نبه ٢٢ مهر ۱۳٩۱. پدر چند هفته ای است که بیمار است. و آزمونی است برای او .

آستان مقدس امامزادگان چهل اختران انجدان. معرفی امامزاده های استان مرکزی. السلام علیکم یااهل بیت النبوه. معرفی امامزاده های استان مرکزی. نوشته شده در جمعه بیست و یکم فروردین 1388ساعت توسط خادم امامزاده. وآرام آرام نوای اناالغریب واناالعطشان ازکربلابه گوش میرسد.

ای به فدای چشم تو. از چموشی خودم لجم می گیرد. از اینکه مدام از زیر دستان تو سر می کشم خسته شده ام. از خودم به تو پناه می برم. از من به تو توبه! خدا جانم. وقتی فکر می کنم چه حرص درآر است وقتی کارمندی جزء در دستورات و پروژه های مدیرش سنگ اندازی کند به صبر تو احسنت می گویم.

بذارین اسم قشنگتون ذکر شبای دلم باشه. که از اون روزای مبادا دور باشم. بانوی من تو همه زندگی. منو هیچ وقت از قید خودت رها نکن. کسی آهسته می آید و از حوالی خاموش ما می گذرد. با آنکه سالهاست اسامی آشنای بسیاری از یاد باد و.

زدل می خوانم واز دل نویسم. تا چند چو بیگانه غریبی کنی با من. ساکت منشین تا که غم از دل. درقول و غزل شهره ی آفاق جهانی. بلبل ز تو آموخته آن نغمه سرائی. طلب می کنم از لعل. درویش تهی دستم و شد حرفه گدائی. با هیچ کسی فاش نکردم غم جانسوز. وآن دیده که دارند وفائی. عمریست که اندر ره تو چشم براهم. اگراز داغ غمش شکوه نداری.