گویی دایره ای ست این جهان . هر چه قدر هم که بروی. رباعی های جلیل صفر بیگی. به روی ما نگاه خدا خنده می زند.

رجب آمد و من یک گوشه دلم همه اش حواسم به تو بود لامروت که وقتی رجب می آید دلم هوایت را می کند. تو! لامروت فراسوی ایدیولوژی ها! سی سالگی نقطه عجیبی است.

بیش از اینها می توان خاموش ماند. پنجره حال و هواي مرا عوض مي كند. چون به كوچه ها و خيابان ها راه دارد. ميلاد اكبرپور - كلاس ششم. خانه مان را دوست دارم. خانه مان بهترين جاي دنياست. چون درون خودش مادرم را. خواهر و برادرانم را با شادي هايشان. خانه مان زيباترين جاي دنياست. روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد. و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت.

اسدآقا درشت اندام و سالم و روفرم بود. مسن بود ولی رو پا بود. اینقدر تنگ که فردا مثل ستاره نوترونی در خودش فرو می ریزد. این روزها دلم برای پدرم تنگ شده است.

انجمن خبرنگاران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول. تیم خبرنگاری دانشگاه آزاد دزفول.